Week 17 - Sunny Christmas
Door: Judith
Blijf op de hoogte en volg Judith
30 December 2014 | Nieuw Zeeland, Wanaka
Lieve Allemaal,
Het hostelleven is in volle gang en de ruzies met de backpack zijn nog lang niet gestopt. De reis op het Zuidereiland gaat nu al zo snel voorbij. Mijn tijdsbesef is volledig weg, maar het is morgen (voor mij) alweer Oud en Nieuw. Maar eerst mijn weekselijkse update.
Woensdag 24 december staat bekend als kerstavond. De dag dat je de mogelijkheid hebt om de laatste cadeautjes te kopen, de boodschappen te doen en een dag van stress. Dit jaar bestaat deze dag uit iets heel anders dan mij druk maken over deze materialistische dingen. Dit jaar was het de dag dat wij afscheid gingen nemen van Wellington en voor een hele lang tijd niet meer op het Noordereiland zullen komen. De dag dat wij eindelijk naar het Zuidereiland gaan! In de vroege morgen stonden wij daarom ook klaar om de ferry te gaan nemen van Wellington naar Picton. Het is algemeen bekend dat deze tocht erg mooi is, een reden waarom wij hebben gekozen om de ferry te pakken. We hadden de ferry om half 9. Rond 11 uur vaarden we de fjorden binnen van het Zuidereiland. Mijn ogen sprongen open, wat een ongelofelijk mooi uitzicht hadden wij. De natuur was fenomenaal. Gelijk heel anders dan het Noordereiland.
Toen we de haven van Picton binnen vaarde konden we gelijk onze auto afhalen. Onze auto was gelukkig niet geel maar wit. Helaas is het wel het dashboard kastje los. Even binnenkort een belletje plegen. Toen we de auto hadden opgehaald hebben we ons met z'n vijven in de auto gepropt inclusief bagage! Een hele prestatie op zich. Het hostel was 4 minuutjes van de ferry vandaag. Dit hostel was zo schattig. Het gebouw was blauw en er waren allemaal liefelijke tierelantijntjes. Een hangmatje, kerstboompje, keukentje, tree house en een hot spa. Kortom niet verkeerd. Voordat we optimaal van de zon konden gaan genieten zijn we eerst ons kerstavondmaal gaan halen in de supermarkt. Om het toch eventjes anders te doen dan in Nederland hadden we een bbq gehaald. Daarna zijn we lekker in een soort parkje aan de zee gaan liggen. We hebben nog een stukje tussen de kwallen gezwommen en hebben heerlijk liggen tannen.
In de avond was het dan tijd voor onze kerstavondbbq. We hadden lekker hamburgetjes gemaakt en een kipsatestokje die over de datum was. We hebben heerlijk zitten smullen. In de avond hadden wij ons gemengd tussen de andere hostelgangers. Met een drinkspelletje wordt elke avond gezellig. Toen de klok twaalf sloeg, eerste kerstdag, hebben we elkaar triomfantelijk staan zoenen alsof het oud en nieuw was. Maar goed het zal zo wel gevierd worden in andere landen. De avond verder was erg gezellig.
Donderdag 25 december, eerste kerstdag. Het kerstgevoel is nog steeds niet in het lichaam te vinden. Persoonlijk denk ik dat het ook niet zal komen wanneer je opstaat om 9 uur en de zon schijnt zo lekker dat je gelijk je zonnebrand erbij moet pakken. Toch begonnen we traditie getrouw met een kerstontbijtje. Met lekkere afbakbroodjes en een gekookt eitje hebben we lekker zitten smullen. Rond een uurtje of 11 hebben wij afscheid genomen van Ella, die we waarschijnlijk 3 januari weer gaan tegen komen op de Franz Jozef Glacier, gezellig! We zijn daarna gaan rijden richting Nelson.
Toen wij na 2 uur in Nelson aankwamen was de stad verlaten. De winkels waren dicht, er waren geen mensen, niks nie. Daarna heb ik contact opgenomen met de tante van Alex. Zij woont vlakbij Nelson en het leek mij erg leuk om haar te ontmoeten. Rond half 3 hadden we afgesproken op Rabbit Island. Ze hadden een leuke activiteit bedacht die we met de familie van wendy gingen uitvoeren. We gingen van vier tonnen een vlot bouwen. Het vlot werd vastgemaakt met touwen met de meest strakke knopen. Toen we het water in gingen kon Mark, de man van tante Wendy, zich niet beheersen om tegen een steen aan te varen. En ja hoor, daar gingen we. Maaike kon niet meer op haar ton blijven zitten en Julia kreeg een dogattack. Het vlot moest daarna naar de kant worden gebracht om gerepareerd te worden. Onze queen Julia bleef lekker op het vlotje chillen. Na de zoveelste poging om op het vlot te komen zijn we er maar lekker aan gaan hangen. Het was erg leuk om dit te doen.
Na gespeeld te hebben op het vlot werden we uitgenodigd om kerst met hun te vieren en de mogelijkheid was er ook om bij tante Wendy te blijven slapen. Helaas konden we het hostel niet meer cancellen voor die nacht. Wel hebben we een heerlijk kerstdiner gehad. Met zelf geschoten hert, worstjes, salades en een heerlijk toetje was het diner compleet. Zo lief en zo gastvrij zijn de mensen in Nieuw Zeeland. We hebben een heel erg gezellige avond gehad. Helaas moesten we om acht uur inchecken bij het hostel. Maar de volgende dag zouden we ze weer zien.
In het hostel hebben we ons lekker gedoucht en een beetje rustig aangedaan. Het was echt een topkerst!
Vrijdag 26 december gingen wij Abeltasman National Park bezoeken. We zijn hier een wandeling gaan maken naar de Apple tree bay. Dit was een erg mooi strandje met uitzicht op twee eilanden. De wandeling heeft ongeveer 3 uur gekost. Na de wandeling zijn we snel doorgereden naar Goldenbay. De weg hier naar toe duurde erg lang, veel langer dan de navigatie aangaf. We hebben twee minuten op het strand gestaan, er was verder niet veel te beleven. Na Goldenbay zijn we doorgereden naar tante Wendy. In eerste instantie konden we het niet vinden. Maar uiteindelijk met wat hulp zijn we er gekomen. In de avond hebben we een heerlijke butterchicken gegeten en zijn we gaan slapen.
Zaterdag 27 december zijn we vroeg opgestaan om een leuke activiteit met z'n allen te gaan doen. We gingen een kleine raft doen. Om in de boot te komen gingen we eerst zippend naar beneden van de brug. Met een plons kwam je in het water terecht. Daarna zijn we met de hele familie gaan varen over het water. Af en toe raakten we een rots en zijn ook nog van een rots afgesprongen. Dit hele avontuur was erg leuk. Daarna was het tijd om afscheid van elkaar te maken. Ik ben heel erg blij dat ik deze mensen heb mogen ontmoeten in dit mooie land. Volgende keer met Alex erbij!
We zijn met zijn vieren vervolgens doorgereden naar de Nelson Lakes. Onderweg kwamen we eindelijk het Pas-op-Kiwi bord tegen. Snel een noodstop en hebben hier wat fotootjes gemaak. En zijn weer doorgereden naar de Nelson Lakes. We hebben hier van het schitterende uitzicht mogen genieten. Na de Lakes zijn we naar het hostel gereden en ben ik vroeg gaan slapen. Ik was verrot.
Zondag 28 december ging de wekker vroeg, omdat we een groot stuk gingen rijden. Allereerst reden we richting Westport. In dit plaatsje was niet gek veel te beleven. We hebben boodschapjes gedaan voor het avondeten en hebben lekker een kopje koffie gedronken. Daarna zijn we doorgereden naar Pancake Rocks. Dit waren rotsen die door erosie zijn aangepast. Onverwachts was dit erg mooi. Jammer dat het regende. Onderweg waren we ook nog het Pas-op-Pinguin bord tegen gekomen! Ook hier hebben we een noodstop gemaakt in de regen. Daarna hebben we onze weg vervolgd met een onbepaalde plek. Maar eerst gingen we de Arthurs Pass over. Deze weg was erg mooi. Op de bergtoppen lag nog sneeuw, er waren veel watervallen en de natuur verder was schitterend. Het was echt genieten van deze weg.
Wij, als georganiseerde meisjes, hadden voor deze nacht nog geen hostel geboekt. We wilden ook is op de gok hostels afgaan. We kwamen als eerst bij een camping aan waar stond dat ze ook cabines verhuurden. Helaas zaten deze allemaal vol. Daarna zijn we doorgereden naar een bed and breakfast. Dit werd gerund door een oud dametje. De prijs die zij vroeg vonden wij te hoog. Voor een goedkoper bedrag konden we ook in de caravan slapen. Dit dachten wij dus eventjes niet. Na de vrouw chagrijnig achter te laten hebben we toch maar even een hostel opgebeld of er nog plek was. Gelukkig was er nog ruimte zat en konden we de avond doorbrengen in het hostel in Mt Hutt. Na een bijzondere creatie te hebben gekookt hebben we puzzelend en schrijvend de avond doorgebracht.
Maandag 29 december waren we opgestaan, hebben we sinds tijden een gebakken eitje gemaakt en zijn ons klaar gaan maken om het laatste stukje te gaan rijden richting Lake Wanaka. Onderweg reden we langs Lake Takepo. Dit is een heel mooi blauw meer. Een stukje verderop was Lake Pukaki. Dit is een nog blauwer meer. De blauwheid heeft te maken met een stofje dat uit de gletsjer komt. Wil je er meer over weten? Neem even contact op met Julia. We hebben bij het meer gepicknickt en zijn weer verder gaan rijden. Onderweg scheen het zonnetje lekker. Zo lekker dat mijn rechterarm als een echte vrachtwagenchauffeur was verbrand. Na 400 kilometer gereden te hebben kwamen we aan bij het hostel in Wanaka. In dit hostel gaan we vier nachtjes verblijven. Hier werden we weer herenigd met Olivier, Geert en Are (hij is Noors). We hebben met z'n allen nog lekker bij Lake Wanaka gelegen, beetje gezwommen en een beetje gezond. In de avond zijn we lekker wat met elkaar gaan drinken. Naomi, Julia en ik hadden nog geen zin om naar bed te gaan en zijn nog even het dorpje in gegaan. Zonder enige vorm van make up, uitgaanskleding of verzorging zijn we een bar in gegaan. Eigenlijk was het zelfs zo erg dat we onze strandjurkjes en bikini nog aan hadden. Naomi had de overtreffende trap en liep rond in haar pyjama broek. We hoorden er eindelijk bij! We hebben nog een paar dansjes gedaan, zijn nog even buiten bij het meer gaan chillen en zijn uiteindelijk terug gegaan naar het hostel.
Dinsdag 30 december was het eindelijk de dag dat ik heb uitgeslapen! Ik ben het gelukkig nog niet verleerd. We werden bruut wakker gemaakt door de stofzuiger die om half 12 de kamer binnen stormde. We hebben deze dag lekker rustig aan gedaan. We zijn een rondje gaan lopen door het dorp, hebben drankjes in geslagen voor Oud en Nieuw, hebben vier-op-een-rij en reuze yenga gespeeld en hedden de middag afgesloten met een appelcidertje.
In de avond waren de mannen richting het festival gegaan, omdat zij een tweedaagsticket hebben en zijn wij lekker in het hostel gebleven. We hebben een heel gezellig meisje leren kennen en hebben daar heel de avond mee zitten kletsen. Het was een gezellig, rustige avond. Zonder enige vorm van oudejaarsgevoel ben ik gaan slapen.
Ik wil jullie allemaal alvast een hele fijne jaarwisseling wensen!
Liefs, Judith
Het hostelleven is in volle gang en de ruzies met de backpack zijn nog lang niet gestopt. De reis op het Zuidereiland gaat nu al zo snel voorbij. Mijn tijdsbesef is volledig weg, maar het is morgen (voor mij) alweer Oud en Nieuw. Maar eerst mijn weekselijkse update.
Woensdag 24 december staat bekend als kerstavond. De dag dat je de mogelijkheid hebt om de laatste cadeautjes te kopen, de boodschappen te doen en een dag van stress. Dit jaar bestaat deze dag uit iets heel anders dan mij druk maken over deze materialistische dingen. Dit jaar was het de dag dat wij afscheid gingen nemen van Wellington en voor een hele lang tijd niet meer op het Noordereiland zullen komen. De dag dat wij eindelijk naar het Zuidereiland gaan! In de vroege morgen stonden wij daarom ook klaar om de ferry te gaan nemen van Wellington naar Picton. Het is algemeen bekend dat deze tocht erg mooi is, een reden waarom wij hebben gekozen om de ferry te pakken. We hadden de ferry om half 9. Rond 11 uur vaarden we de fjorden binnen van het Zuidereiland. Mijn ogen sprongen open, wat een ongelofelijk mooi uitzicht hadden wij. De natuur was fenomenaal. Gelijk heel anders dan het Noordereiland.
Toen we de haven van Picton binnen vaarde konden we gelijk onze auto afhalen. Onze auto was gelukkig niet geel maar wit. Helaas is het wel het dashboard kastje los. Even binnenkort een belletje plegen. Toen we de auto hadden opgehaald hebben we ons met z'n vijven in de auto gepropt inclusief bagage! Een hele prestatie op zich. Het hostel was 4 minuutjes van de ferry vandaag. Dit hostel was zo schattig. Het gebouw was blauw en er waren allemaal liefelijke tierelantijntjes. Een hangmatje, kerstboompje, keukentje, tree house en een hot spa. Kortom niet verkeerd. Voordat we optimaal van de zon konden gaan genieten zijn we eerst ons kerstavondmaal gaan halen in de supermarkt. Om het toch eventjes anders te doen dan in Nederland hadden we een bbq gehaald. Daarna zijn we lekker in een soort parkje aan de zee gaan liggen. We hebben nog een stukje tussen de kwallen gezwommen en hebben heerlijk liggen tannen.
In de avond was het dan tijd voor onze kerstavondbbq. We hadden lekker hamburgetjes gemaakt en een kipsatestokje die over de datum was. We hebben heerlijk zitten smullen. In de avond hadden wij ons gemengd tussen de andere hostelgangers. Met een drinkspelletje wordt elke avond gezellig. Toen de klok twaalf sloeg, eerste kerstdag, hebben we elkaar triomfantelijk staan zoenen alsof het oud en nieuw was. Maar goed het zal zo wel gevierd worden in andere landen. De avond verder was erg gezellig.
Donderdag 25 december, eerste kerstdag. Het kerstgevoel is nog steeds niet in het lichaam te vinden. Persoonlijk denk ik dat het ook niet zal komen wanneer je opstaat om 9 uur en de zon schijnt zo lekker dat je gelijk je zonnebrand erbij moet pakken. Toch begonnen we traditie getrouw met een kerstontbijtje. Met lekkere afbakbroodjes en een gekookt eitje hebben we lekker zitten smullen. Rond een uurtje of 11 hebben wij afscheid genomen van Ella, die we waarschijnlijk 3 januari weer gaan tegen komen op de Franz Jozef Glacier, gezellig! We zijn daarna gaan rijden richting Nelson.
Toen wij na 2 uur in Nelson aankwamen was de stad verlaten. De winkels waren dicht, er waren geen mensen, niks nie. Daarna heb ik contact opgenomen met de tante van Alex. Zij woont vlakbij Nelson en het leek mij erg leuk om haar te ontmoeten. Rond half 3 hadden we afgesproken op Rabbit Island. Ze hadden een leuke activiteit bedacht die we met de familie van wendy gingen uitvoeren. We gingen van vier tonnen een vlot bouwen. Het vlot werd vastgemaakt met touwen met de meest strakke knopen. Toen we het water in gingen kon Mark, de man van tante Wendy, zich niet beheersen om tegen een steen aan te varen. En ja hoor, daar gingen we. Maaike kon niet meer op haar ton blijven zitten en Julia kreeg een dogattack. Het vlot moest daarna naar de kant worden gebracht om gerepareerd te worden. Onze queen Julia bleef lekker op het vlotje chillen. Na de zoveelste poging om op het vlot te komen zijn we er maar lekker aan gaan hangen. Het was erg leuk om dit te doen.
Na gespeeld te hebben op het vlot werden we uitgenodigd om kerst met hun te vieren en de mogelijkheid was er ook om bij tante Wendy te blijven slapen. Helaas konden we het hostel niet meer cancellen voor die nacht. Wel hebben we een heerlijk kerstdiner gehad. Met zelf geschoten hert, worstjes, salades en een heerlijk toetje was het diner compleet. Zo lief en zo gastvrij zijn de mensen in Nieuw Zeeland. We hebben een heel erg gezellige avond gehad. Helaas moesten we om acht uur inchecken bij het hostel. Maar de volgende dag zouden we ze weer zien.
In het hostel hebben we ons lekker gedoucht en een beetje rustig aangedaan. Het was echt een topkerst!
Vrijdag 26 december gingen wij Abeltasman National Park bezoeken. We zijn hier een wandeling gaan maken naar de Apple tree bay. Dit was een erg mooi strandje met uitzicht op twee eilanden. De wandeling heeft ongeveer 3 uur gekost. Na de wandeling zijn we snel doorgereden naar Goldenbay. De weg hier naar toe duurde erg lang, veel langer dan de navigatie aangaf. We hebben twee minuten op het strand gestaan, er was verder niet veel te beleven. Na Goldenbay zijn we doorgereden naar tante Wendy. In eerste instantie konden we het niet vinden. Maar uiteindelijk met wat hulp zijn we er gekomen. In de avond hebben we een heerlijke butterchicken gegeten en zijn we gaan slapen.
Zaterdag 27 december zijn we vroeg opgestaan om een leuke activiteit met z'n allen te gaan doen. We gingen een kleine raft doen. Om in de boot te komen gingen we eerst zippend naar beneden van de brug. Met een plons kwam je in het water terecht. Daarna zijn we met de hele familie gaan varen over het water. Af en toe raakten we een rots en zijn ook nog van een rots afgesprongen. Dit hele avontuur was erg leuk. Daarna was het tijd om afscheid van elkaar te maken. Ik ben heel erg blij dat ik deze mensen heb mogen ontmoeten in dit mooie land. Volgende keer met Alex erbij!
We zijn met zijn vieren vervolgens doorgereden naar de Nelson Lakes. Onderweg kwamen we eindelijk het Pas-op-Kiwi bord tegen. Snel een noodstop en hebben hier wat fotootjes gemaak. En zijn weer doorgereden naar de Nelson Lakes. We hebben hier van het schitterende uitzicht mogen genieten. Na de Lakes zijn we naar het hostel gereden en ben ik vroeg gaan slapen. Ik was verrot.
Zondag 28 december ging de wekker vroeg, omdat we een groot stuk gingen rijden. Allereerst reden we richting Westport. In dit plaatsje was niet gek veel te beleven. We hebben boodschapjes gedaan voor het avondeten en hebben lekker een kopje koffie gedronken. Daarna zijn we doorgereden naar Pancake Rocks. Dit waren rotsen die door erosie zijn aangepast. Onverwachts was dit erg mooi. Jammer dat het regende. Onderweg waren we ook nog het Pas-op-Pinguin bord tegen gekomen! Ook hier hebben we een noodstop gemaakt in de regen. Daarna hebben we onze weg vervolgd met een onbepaalde plek. Maar eerst gingen we de Arthurs Pass over. Deze weg was erg mooi. Op de bergtoppen lag nog sneeuw, er waren veel watervallen en de natuur verder was schitterend. Het was echt genieten van deze weg.
Wij, als georganiseerde meisjes, hadden voor deze nacht nog geen hostel geboekt. We wilden ook is op de gok hostels afgaan. We kwamen als eerst bij een camping aan waar stond dat ze ook cabines verhuurden. Helaas zaten deze allemaal vol. Daarna zijn we doorgereden naar een bed and breakfast. Dit werd gerund door een oud dametje. De prijs die zij vroeg vonden wij te hoog. Voor een goedkoper bedrag konden we ook in de caravan slapen. Dit dachten wij dus eventjes niet. Na de vrouw chagrijnig achter te laten hebben we toch maar even een hostel opgebeld of er nog plek was. Gelukkig was er nog ruimte zat en konden we de avond doorbrengen in het hostel in Mt Hutt. Na een bijzondere creatie te hebben gekookt hebben we puzzelend en schrijvend de avond doorgebracht.
Maandag 29 december waren we opgestaan, hebben we sinds tijden een gebakken eitje gemaakt en zijn ons klaar gaan maken om het laatste stukje te gaan rijden richting Lake Wanaka. Onderweg reden we langs Lake Takepo. Dit is een heel mooi blauw meer. Een stukje verderop was Lake Pukaki. Dit is een nog blauwer meer. De blauwheid heeft te maken met een stofje dat uit de gletsjer komt. Wil je er meer over weten? Neem even contact op met Julia. We hebben bij het meer gepicknickt en zijn weer verder gaan rijden. Onderweg scheen het zonnetje lekker. Zo lekker dat mijn rechterarm als een echte vrachtwagenchauffeur was verbrand. Na 400 kilometer gereden te hebben kwamen we aan bij het hostel in Wanaka. In dit hostel gaan we vier nachtjes verblijven. Hier werden we weer herenigd met Olivier, Geert en Are (hij is Noors). We hebben met z'n allen nog lekker bij Lake Wanaka gelegen, beetje gezwommen en een beetje gezond. In de avond zijn we lekker wat met elkaar gaan drinken. Naomi, Julia en ik hadden nog geen zin om naar bed te gaan en zijn nog even het dorpje in gegaan. Zonder enige vorm van make up, uitgaanskleding of verzorging zijn we een bar in gegaan. Eigenlijk was het zelfs zo erg dat we onze strandjurkjes en bikini nog aan hadden. Naomi had de overtreffende trap en liep rond in haar pyjama broek. We hoorden er eindelijk bij! We hebben nog een paar dansjes gedaan, zijn nog even buiten bij het meer gaan chillen en zijn uiteindelijk terug gegaan naar het hostel.
Dinsdag 30 december was het eindelijk de dag dat ik heb uitgeslapen! Ik ben het gelukkig nog niet verleerd. We werden bruut wakker gemaakt door de stofzuiger die om half 12 de kamer binnen stormde. We hebben deze dag lekker rustig aan gedaan. We zijn een rondje gaan lopen door het dorp, hebben drankjes in geslagen voor Oud en Nieuw, hebben vier-op-een-rij en reuze yenga gespeeld en hedden de middag afgesloten met een appelcidertje.
In de avond waren de mannen richting het festival gegaan, omdat zij een tweedaagsticket hebben en zijn wij lekker in het hostel gebleven. We hebben een heel gezellig meisje leren kennen en hebben daar heel de avond mee zitten kletsen. Het was een gezellig, rustige avond. Zonder enige vorm van oudejaarsgevoel ben ik gaan slapen.
Ik wil jullie allemaal alvast een hele fijne jaarwisseling wensen!
Liefs, Judith
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
