Week 15 - Tauranga en meer

Lieve allemaal,

Terwijl ik met mijn lieve zus zit te skypen komt Maaike mijn kamer binnen gelopen dat ik mijn blog niet moet vergeten. Dus hier zit ik dan weer te bloggen om de standaard van 7 dagen te behouden. Hier gaat die dan weer!

Dinsdag 9 december gingen we na stage bij Mark en Celeste eten. Het was een bijzonder pasta creatie van wortel, linzen en ui. Onverwachts was deze bijzondere combinatie erg lekker. Na het eten hadden we geen zin om direct naar huis te gaan. We zijn toen naar de stad gereden om het allerlekkerste ijsje van Nieuw Zeeland te gaan eten. Het was een hele beleving. Allereerst mochten we alle smaakjes proeven die we maar wilden proeven. De eerste smaak die ik proefde veroorzaakte een hemels gevoel in mijn mond. Het tweede smaakje werd er niet minder op. Ik nam een deluxe hoorntje met Salted Caramel en Cookies 'n Cream. Bij deze ijssalon maken ze een heel kunstwerkje van je ijsje. Met goud bespoten marshmallows en nootjes kreeg ik mijn ijsje tot mij. Bij het eerste hapje van het ijsje smolt ik weg. Wat een verheerlijking! Echt het beste ijsje wat ik ooit op heb. Na het ijsje zaten we zo ontzettend vol. We zijn toen nog even door de stad gaan wandelen en zijn geëindigd op een kunstgrasveldje bij de bowling en hebben daar nog lekker gelegen. Het was een geslaagd dinsdag avondje.

Woensdag 10 december ging ik eerst met de dames naar de mall, want ik had een missie. Doordat we donderdags bij de Skytower zouden gaan eten, en je daar niet in je spijkerbroek kan komen, moest ik op jurkjes jacht. Door mijn beschrijving van de ideale jurk door te geven aan TopShopperMaaike renden we door de mall. Bij jurkje nummer 2 had ik mijn droomjurkje gevonden. Ik was klaar voor het eten in de Skytower. Maar eerst kwam iedereen weer bij ons eten. Dit keer zaten we te tafelen met 11. Het was erg gezellig. Om de maaltijd niet te ingewikkeld te maken hadden we een pasta tonijn bedacht. Het was erg gezellig. Ook de 3 maandse update van GTST was erg fijn. Loop weer helemaal bij!

Donderdag 11 december gingen we dus naar de Skytower toe. In het jurkje wat ik de dag ervoor gekocht had en met de meest verschrikkelijke schoenen was ik er klaar voor. Uit voorzorg had ik mijn badslippers meegenomen voor als ik het niet meer volhield op mijn veel te pijnlijke ballerina's. Op weg naar de Skytower hadden we eerst een probleem met parkeren. Bij de eerste parkeerplaats weigerde de automaat om ons een parkeerkaartje te geven. Bij de tweede parkeerplaats liep de weg ineens te stijl waardoor de onderkant van de auto over de weg sleepte. Dit was erg naar, maar gelukkig geen zichtbare schade. Na het parkeren waren we door de regen gerend naar de Skytower. Bij binnenkomst werden we begeleid naar de lift. Met een supersnelheid raasde de lift omhoog. En voordat we het wisten stonden we in het restaurant. Het leuke van dit restaurant is is dat het ronddraait waardoor je uitzicht hebt over de hele stad. Ook dit keer zat het weer natuurlijk niet mee. Maar ondanks dat het bewolkt was konden we nog aardig ver kijken.
Toen we op ons plekje zaten in het restaurant kwamen er steeds meer mensen binnen met hun spijkerbroek. Voelde ik me toch even ongemakkelijk in mijn jurkje. Maar het gerecht wat we bestelden maakte alles goed. We hadden alle vier een verrukkelijke zalm. Het was echt zo lekker. Na het eten waren we nog even naar Provedor en Nomads gegaan. Hier hebben we lekker een drankje genomen. Het was een erg gezellige en lekkere avond.

Vrijdag 12 december was onze laatste kans om uit te gaan in Auckland. Om dit traditioneel getrouw af te sluiten hadden we een laatste vodka vrijdag ingepland. Maar eerst gingen Julia en ik naar de Hobbit 3 in 3D. Ondanks dat er slechte berichten waren over de film vond ik hem erg leuk. Hierna waren Julia en ik snel doorgegaan naar de stad waar iedereen al aan het Yengaen was. Het was weer gezellig in het Empire en zijn dit keer lopend naar de stad gegaan in plaats van met de taxi. En om nog een verandering te hebben waren we ook naar een andere club gegaan, namelijk naar Code. De muziek was hier erg leuk. Ook heb ik de eerste vechtpartij tijdens het nachtleven meegemaakt in deze club, ongekend. Maar om toch nog in de traditie te blijven zijn we nog even een uurtje naar Lenin gegaan. Ik heb genoten van de allerlaatste keer uitgaan in Auckland.

Zaterdag 13 december hadden we ons niet goed voorbereid op het weekend. Maar we hadden een beginplaats, een slaapplaats en een eindplaats. We begonnen de weg naar Tauranga omdat hier het weer op zaterdag wel goed zou zijn. Tauranga is een plaatsje gelegen aan de oostkust van Nieuw Zeeland. Toen we hier aankwamen hadden we niet echt een idee wat we er wilden zien. We zijn toen maar een rondje gaan lopen door het dorpje en hebben een ijskoffie gedronken op een terrasje. Ook zijn we er deze middag achtergekomen dat glijbanen niet gemaakt zijn voor meisje van 19/20 jaar. Julia der knie heeft dit moeten voelen.
Na Tauranga waren we doorgereden naar ons hostel in Rotorua. We kunnen het Noordereiland natuurlijk niet verlaten zonder nog een keer in Rotorua te zijn geweest. Doordat we allemaal moe waren hadden we niet echt zin om nog iets te gaan ondernemen. We hebben nog lekker bij Fatdog gegeten. Hier heb ik voor het eerst in mijn leven een salade besteld. En beste mensen ik kan je vertellen, ik vond hem lekker. Na het eten hebben we nog een douchje gepakt en zijn we gaan slapen.

Zondag 14 december werden we allemaal rond het zelfde tijdstip wakker. Een geval begon met het legen van bakken met glas in een glasbak. Dit duurde misschien wel 5 minuten voordat het-kapot-vallen-van-glas geluid stopte. Dit was een irritatiepuntje. Ook was het weer ontzettend kut. Het regende de hele tijd. We zijn toen lekker in onze bedjes blijven liggen. Rond half 10 hebben we uitgecheckt en zijn we gaan ontbijten. De regen stopte maar niet en de plannen vielen in duigen. Op de planning stond om naar lake tarawera te gaan en nog naar een national park waar ik de naam niet van kan onthouden. Ondanks de regen zijn we toch naar lake tarawera gereden. Het zou een heel mooi meer geweest zijn als het niet regende. Na het meer besloten we maar om naar huis te gaan. Het had geen zin om naar een park te gaan in de zeikregen. We hebben op de terugweg ook afscheid genomen van Mata Mata met een lunch en een lekker kopje koffie.
Het was wel het ideale weer om een filmpje met z'n allen te gaan kijken. Met een kopje thee en Soof zaten we lekker op de bank. Lekker een Nederlandse film. Na de film zijn we nog even naar de Pak 'n Save gegaan om wat eten te halen voor de hele week. We moeten alles gaan opmaken, want we leven nog maar 1 weekje in het Albanyhuis. We hebben lekker makkelijk een pastaatje gemaakt en hebben in de avond nog een filmpje gekeken. Het was verder een relaxte zondag.

Op maandag 15 december hebben Maaike en ik zitten bikkelen op stage. We hadden namelijk nog maar 1 dag om de producten af te krijgen. Na 15 flowcharts gemaakt te hebben, die we later weer weg hebben gegooid, vloog de tijd voorbij. Gelukkig hebben we in het laatste uur alles afgemaakt. Dit was onze laatste officiële stagedag, een ontzettend gek gevoel.
In de avond zouden we met onze docent, Jenny (en vriend) en Ella gaan eten in Auckland. Onze docent is namelijk over gekomen vanuit Nederland. Hij zou eerst langs ons huis komen in Albany om daarna samen door te rijden naar het restaurant. Na anderhalf uur was hij er nog steeds niet. Wij begonnen ons zorgen te maken, maar zijn toen naar het restaurant gegaan. Toen we bij het restaurant aankwamen was hij er nog steeds niet. We zijn toen maar begonnen met eten. Na een tijdje werd Jenny gebeld door de docent. Wat bleek, hij heeft een half uur voor ons huis gestaan. Wij hebben hier rondgelopen en hem niet gezien. Heeft daarna het restaurant proberen te zoeken, maar helaas niet kunnen vinden. Dit was erg jammer, maar wel een opluchting dat die geen ongeluk heeft gehad. Na het eten hebben we nog een rondje gelopen door de stad en zijn daarna ook naar huis gegaan. Het was een bijzondere avond.

Dit was mijn laatste blog geschreven vanuit Albany. Het is gek om nu al van dingen afscheid te moeten nemen en mijn koffer te moeten inpakken. Alles gaat zo snel voorbij! Volgende week vanaf het Zuidereiland (of Wellington).

Liefs, Judith

De foto's kan ik er nu niet meer opzettend, omdat mijn computer is gecrasht. Niet erg praktisch dus.