Week 6 – Vallen en opstaan

Lieve allemaal,

Het was weer tijd voor de gebruikelijke woensdag-kookdag. Laat ik de twee vrienden is een keer een naam geven, Olivier en Geert. Ze kwamen gezellig pannenkoeken bij ons eten. Dit keer was ik de persoon die in de keuken stond om de pannenkoeken te bakken. Het brandalarm was gelukkig maar twee keer afgegaan tijdens het bakken. Ze waren wel erg lekker, al zeg ik het zelf. Als toetje had ik het welbekende chocoladetaartje van Michelle gemaakt met nog zachte chocolade aan de binnenkant. Het ging niet helemaal zoals het moest. Het duurde al langer dan normaal voordat de buitenkant hard was in de oven. Vervolgens wilden de taartjes niet uit de schaaltjes. Nouja dan maar uit de schaaltjes eten. Ondanks dat het niet helemaal ging zoals het hoorde waren ze toch verrukkelijk.
Na het eten zijn we naar Mount Eden gegaan om de maansverduistering goed te kunnen bewonderen. Deze scheen in Nieuw Zealand goed zichtbaar te zijn. Met al onze hoop zaten we daar met een groep studenten te wachten tot de maan zou verdwijnen en vervolgens rood zou worden. Helaas was in het erg bewolkt en zagen we de maan maar soms. Het was wel bijzonder om te zien dat de volle maan steeds kleiner en kleiner werd. Soms zag je ook de rode gloed over de maan. Rond 12 uur zijn we weer richting huis vertrokken. Het was namelijk erg koud op de berg.

Donderdag 9 oktober was een gewone stage dag. Onder stage tijd bedachten Maaike en ik dat het leuk zou zijn om even naar the mall te gaan om nieuwe schoenen te kopen. Mijn vans zijn namelijk aan het scheuren.. Toen we door the mall liepen ging het vanaf moment 1 al fout. We kochten allebei een leuk kort broekje voor naar het strand, want ja hij was in de aanbieding. Daarna was het alweer tijd voor een ijsje. We konden kiezen of een schepijsje, waar het vanzelfsprekend was hoe je moest gaan betalen, of we konden een soort yoghurt/soft ijsje nemen waarbij we geen idee hadden hoe we moesten betalen. Natuurlijk kozen we voor het avontuur, want ook een ijsje kopen is een hele beleving. Na de smaak softijs gekozen te hebben, het versiert te hebben met smarties, witte chocola en om het af te maken een heerlijk caramelsausje was het tijd om naar de kassa te gaan. Het moment van de waarheid. Ze ging dus het ijsje wegen om te bepalen hoe duur die was.. Gekkigheid.
We vervolgden ons avontuur naar de K mark om daar even snel goedkope schoenen te kopen. Voor een keurige 12 dollar had ik schoenen, uiteindelijk zijn ze veel te groot, maar het was leuk op het moment .Ook liepen we nog door een super leuke winkel met kerstspullen, leuke spulletjes voor in je huis en een hele boel chocola. Wat is onze mall toch leuk. We kregen al een berichtje van Julia of we nog naar huis kwamen, want ze was al aan het koken. Op weg naar de auto liepen we langs een winkeltje waar toevallig een heel leuk shirtje lag. Dus Maaike en ik gingen weer in die winkel leuke kleren passen. Waar ik een super leuk shirtje heb gekocht en Maaike de liefde van der leven tegen kwam, de tas. Ons geluk kon niet meer op.
Eenmaal thuis aangekomen kwam de pastasalade die Julia voor ons had gemaakt gelijk op tafel. We konden lekker eten.

Het was alweer de laatste dag van de werkweek, vrijdag 10 oktober. We hadden besloten om niks te gaan doen, omdat we het weekend gingen surfen.

De wekker ging vroeg deze zaterdagochtend, 11 oktober. Er stond een super leuke activiteit op het programma, namelijk surfen in Raglan. Raglan is het Hawaii van Nieuw Zealand, nouja zo omschrijven ze het. Doordat we vergeten waren nog een flesje wijn te kopen voor het weekend moesten we extra vroeg the Brickhouse verlaten. Om 8 uur zaten we dan ook al in de auto op weg naar de Pak ’n Save. Snel werden de flesjes wijn gekocht en konden we gelijk door rijden naar de opstapplaats, dit keer in Albany. De bus kwam om half 9 voorgereden.
Met een bus vol met internship studenten reden we naar Raglan. Toen we hier aankwamen zagen we het prachtige strand en de mooie bergen. Allereerst kregen we een cursusje droogsurfen. Na de korte instructie moesten we allemaal naar voren komen om het na te doen. Dat was nog niet zo moeilijk. Na deze korte cursus droogsurfen gingen we richting het strand.
Uit de bus moest iedereen zijn zwemkleding pakken, handdoek en andere dingen die mogelijk belangrijk kunnen zijn. Eer Naomi, Julia, Maaike en ik onze spullen hadden gepakt was iedereen al naar het strand gelopen. We wilden graag in de eerste groep, omdat de kans er was dat je anders een natte wetsuit aan moest. Maar helaas door ons slakken tempo zaten we in groep twee. Dit betekende dat we het eerste uur lekker op het strand konden gaan zonnen. Zolang er geen wolk voor de zon kwam was het heerlijk om op het strand te liggen. Ook ben ik nog even snel de koude zee in gerend, omdat dit nou eenmaal in mijn systeem zit. Zie ik een zee dan wil ik er heen rennen en mezelf erin onderdompelen.
Toen was het onze beurt om te gaan surfen. Eerst kregen we, gelukkig, een droge wetsuit. Deze zat heerlijk strak. Daarna kregen we nog snel een korte cursus surfen op het zand. Even kijken of we de stapjes nog wisten en toen was het tijd om onze surfkunsten te tonen. De eerste paar keer gingen eigenlijk wel goed. Ik bleef een keer echt lang staan, wat een super kick gaf. Toen ik moe werd ging het steeds moeizamer. De stroming werd sterker, mijn armen wilden me niet meer omhoog helpen, dus het was tijd om er weer uit te gaan. Ik vond het echt super leuk om te hebben gesurft.
Na het surfen gingen we terug naar het hostel waar we die avond verbleven. Eenmaal in de kamer kreeg Julia het briljante idee om snel de douche te zoeken, want deze zat niet in de kamer, en te gaan douchen. Al snel hadden we de douche gevonden, renden we terug om onze spullen te pakken en hebben als eerst de douche weten te bemachtigen! Na de douche die gemaakt was voor Hobbits gingen we ons mooi maken voor de BBQ en het feest. De BBQ bestond uit een vies worstje en een vieze hamburger. Er zou speciaal voor ons een feest worden georganiseerd in ‘the forest’. Wij allen dachten, wauw super gaaf een feest in het bos. Maar helaas heette de loods in de buurt van het hostel ‘the forest’. Ondanks het feit dat we niet gingen feesten in het bos hebben we ons prima vermaakt.
Na een aantal dansjes kwam Julia naar mij toe om te vragen of ik even met haar meeliep om te plassen. Ik zei natuurlijk ja en we liepen richting de bosjes. We liepen een bospaadje in waar Julia ging plassen en ineens uit het niets viel ik 2 meter naar beneden!! Wat bleek, we stonden op een bruggetje. Julia schaterde het uit en door haar lach bui kon ik eigenlijk geen pijn meer hebben. Onder het bruggetje was blijkbaar ook een klein slootje, waardoor mijn ene been tot mijn knie helemaal nat was. Trots hebben Julia en ik de plaats delict laten zien aan iedereen die voorbij kwam. Maar deze avond bleef natuurlijk niet bij 1 valpartij. Julia en ik renden/huppelden een berg af met steentjes. Je voelt het al aankomen, dit kan natuurlijk niet goed gaan. En ja hoor, Julia valt me toch hard naar beneden, Face First natuurlijk. Met een mooie wond op haar wang was het verder toch nog een topavond geworden.

Op zondag ontwaakten we om 8 uur in de ochtend. Toen ik uit de slaapkamer stapte zag ik links de zee en recht voor me het mooie bos met de zon. Beter kan je niet wakker worden lijkt mij zo. Na even lekker gedoucht te hebben, gingen we een boterhammetje beneden nemen.
Er was ook een wandeltocht georganiseerd die vooral berg opwaarts was. Door de spierpijn van de dag ervoor waren wij ( met z’n vieren ) niet in staat om welke vorm van wandeltocht te volbrengen. Wij bleven lekker in het zonnetje zitten en wachten tot ze terug kwamen.
Eenmaal terug gingen we allemaal de bus in op weg naar de eerste activiteit die op het programma stond, we gingen het dorpje Raglan bezoeken. Hier hebben we een heerlijk ijsje gekocht. Na het bezoek aan dit dorp reden we door naar een waterval. De waterval was mooi en er was ook de mogelijkheid om er te zwemmen. Dit zag ik niet zitten, omdat het water veel te koud was.
Het laatste wat we deze dag bezochten waren the Hamilton Gardens. Dit zijn aangelegde tuinen met verschillende soorten stylen. Dit was opzich wel mooi, maar de natuur van Nieuw Zealand is gewoon veel mooier dan zo’n aangelegde tuin.
Na deze garden gingen we weer terug naar Auckland. Door de trek in sushi van Maaike en Julia was het eerste wat we deden een sushirestaurant zoeken die ons kon voorzien van sushi. Helaas zijn alle sushirestaurants dicht op zondag. Dus hebben Julia en ik een lekker domino pizzaatje op, Maaike een rauw ei en Naomi iets gezonds.
Al met al was het een erg leuk weekend met als gevolg veel spierpijn.

Na dit mooie weekend begonnen we weer moe aan de stageweek op maandag 13 oktober. Deze dag stond weer in het teken van opstarten en boodschapjes doen. We hadden van te voren een boodschappenlijstje gemaakt, zodat we niet onnodige dingen zouden kopen. Maar helaas kunnen wij dat niet en lag de kar weer helemaal vol met eten.
Wel hadden we besloten om deze dag sushi te halen, omdat de dag ervoor een teleurstelling was. We hebben lekker sushi gegeten en hebben de avond lekker rustig aangedaan. Nog een beetje bijkomen van het weekend.

Liefs, Judith