Week 14 - Achter de wolken schijnt de zon
Door: Judith
Blijf op de hoogte en volg Judith
09 December 2014 | Nieuw Zeeland, Auckland
Lieve Allemaal,
Het is weer tijd voor de wekelijkse samenvatting van mijn leventje in Albany. We hebben weer erg leuke dingen meegemaakt tussen het stagiairen door natuurlijk. Dit keer op het programma pakjesavond, spookers en de pinnacles. Daar gaat die weer.
Op 2 december was het weer erg lekker weer in Nieuw Zeeland. Hierdoor hadden we besloten om na stage lekker in het Shakespeare park te gaan dineren. Er was een lekkere pastasalade gemaakt die we daar gingen oppeuzelen. Na eerst een stukje gelopen te hebben kwamen we langs een soort watervalletje. Dit was een schattig watervalletje in de jungle. Daarna zijn we verder gelopen en kwamen we uit op een open grasveld. We hebben hier het laken neergelegd en zijn hier onze pastasalade gaan opeten. Het was heerlijk om zo in de natuur te eten. Na het eten zijn we nog doorgelopen naar het uitkijkpunt. Vanaf dit punt kon je Rangitoto en Auckland zien. Het was echt een heerlijk avondje dat is afgesloten met een lekker ijsje.
Het avondje was gekomen, het avondje van sinterklaas. Het was 3 december eindelijk tijd om er achter komen wie wie had met zijn of haar lootje. Maar voordat de pret kon gaan beginnen in de avond moest ik eerst nog mijn cadeautje kopen, want ik had alleen nog maar zooi gekocht.. Gelukkig ging Maaike met me mee om me te ondersteunen en te helpen.
Bij thuiskomst was het zo lekker weer waardoor we allemaal onze bikini’s en jurkjes hadden aangetrokken. Na nog geen 3 minuten in de tuin te zitten kwam Maaike met het spontane idee om naar het strand te gaan. 5 minuten later zaten we in de auto richting Browns Bay. We hebben nog heerlijk even in de zee gezwommen en gezond. Wel moesten we weer op tijd terug om onze pakjes in te pakken.
Eenmaal thuis ging iedereen zich even afzonderen om alles in te pakken. Na het inpakken kwamen de vrienden lekker pizza eten. Na de pizza kon de avond echt beginnen. We waren met z’n allen in de woonkamer gaan zitten om de pakjes heen. De gedichten werden voorgelezen en de pakjes uitgepakt. Zelf had ik een speurtocht van mijn cadeautjes gemaakt. Na alles verstopt te hebben leiden het eerste gedicht al naar het eindpakje. Ja dat klopte natuurlijk niet. Door snel even alles na te lopen verliep de speurtocht toch nog goed. Na 3 weken kwam ik er dan ook eindelijk achter wie mij had, Maaike. Vandaar dat ze haar lootje niet met mij wilde delen. Ach, ze had er wel iets super leuks van gemaakt. Nadat Olivier nog even met zijn jellybeangolfstick stond te zwaaien is nu de televisie kapot. Oei, maar ach het was een hele gezellige Nieuw Zeelandse Sinterklaas avond!
Donderdag 4 december hadden we besloten om nog even naar Provedor te gaan. Ook omdat we geen zin hadden om met oma te praten nadat we de tv kapot hadden gemaakt. Mark kwam gezellig met ons mee naar Provedor. We hebben heerlijk een drankje gedronken, lekker gebabbeld. Het was weer een leuke donderdagavond.
Vrijdag 5 december hadden Maaike en ik een lekkere korte stage dag. We mochten al voor de lunchpauze naar huis. Kon ik eindelijk weer even normaal met Alex skypen zonder dat iemand halfdood lag te gaan van de vermoeidheid. Ik heb lekker in de middag Breakingbad zitten kijken.
In de avond stonden er weer leuke dingen op het programma. Samen met Daphne, Carmen en Mark (en natuurlijk wij met z’n vieren), gingen we een hapje eten bij Dutch Delight. Dit is een Nederlands restaurant met heuse kroketten. Ik had lekker patat uit een zak met curry, kroketje en om het af te maken, een fristi. We hebben heerlijk zitten smullen, maar het is toch allemaal net niet hetzelfde als in Nederland.
Na Dutch Delight waren we doorgereden naar de activiteit waar we het vanaf het begin al over hebben, Spookers. Spookers was vroeger een mentalhospital waar ze de mensen die er zaten nog gekker maakten dan dat ze al waren, door bijvoorbeeld shocktherapie. Tegenwoordig zijn het verschillende spookhuizen. Met bevende handjes stapten we uit de auto en zijn kaartjes gaan kopen. We hadden tickets voor 3 verschillende attracties. We gingen het eerste huis in. O wat was ik bang. Ik liep helemaal achteraan, wat ik vanaf het begin al helemaal geen goed idee vond. Het minder leuke aan Spookers is is dat de acteurs je dus mogen aanraken. Wanneer je denkt dat het ophoud gaat het gewoon door. Er werd heerlijk in mijn haar gefriemeld, mijn gezicht betast en zat vast in een gordijn. Gelukkig was Mark daar om mijn handje vast te houden. Maar toen het er echt om ging in the forest stond ik daar toch even mooi alleen voor iemand met een kettingzaag. Gelukkig kwam wel iedereen terug om me te ‘redden’. O Spookers zal ik ook nooit meer vergeten.
Zaterdag 6 december stond de Pinnacles hike op de planning. Dit is een tweedaagse hike in Coromandel. Dit was ook onze eerste tocht waar we onze backpacks mee naar toe namen. Bepakt en al begonnen we aan deze tocht. Na 5 minuten kwamen we bij de eerste uitdaging, de loopbrug. Een voor een mochten we er over heen. Terwijl we stonden te wachten rende er ineens een varken voor bij. Gewoon een wild varken. Dat beloofde een goede hike te worden. Voor de eerste dag waren we verder wel gewaarschuwd. Het was namelijk vooral omhoog lopen. Hij was condensatiegevoelig. We liepen door erg mooie natuurlijk en namen ook hier en daar een pauze. Na 2.5 uur kwamen we al aan bij de hut waar we zouden gaan overnachten. Als avondeten hadden we een salade meegenomen en die hebben we hier lekker opgegeten. Doordat het water geen drinkwater was moest je het eerst 3 minuten koken voordat je het kon drinken. Dus we hadden drie fluitketels op het vuur gezet. Voordat we het in de flesjes konden doen moest het eerst afkoelen. Met de fluitketels zaten we erg zielig aan een picknicktafel. We zaten er zo zielig bij dat jongetjes ons marshmallows kwamen voeren.
We hebben in de avond nog een stukje gewandeld en zijn toen in de 40persoonsslaapzaal gaan liggen. Ik had het geluk dat ik naast de snurker lag, wiehoe. Uiteindelijk heb ik wel geslapen.
Zondag 7 december ging de wekker om 4.48 uur, over illegale tijden gesproken. De wekker ging zo vroeg omdat we de zonsopgang als eerst van de wereld wilden zien. Het opstaan ging gemakkelijker dan verwacht. We waren eerder blij dat we er uitmochten, weg van de snurkers. Om 5.10 uur waren we klaar om de Pinnacles op te lopen. Na 20 minuten lopen kwamen er alleen maar meer en meer wolken. We konden niks zien. Dus waar we de hele tocht voor liepen hebben we niet gezien door de stomme wolken. Dit was erg frustrerend.
Om 6 uur zijn we maar naar beneden gaan lopen, omdat er niks meer ging veranderen qua zon. We namen een andere terug weg, de Billy Goat track. Dit was een niet zo zware tocht als de dag ervoor.
Het was veel dalen. De natuur was wel erg mooi. Het veranderde elke keer weer. Het was echt genieten. Na 4 uurtjes stonden we dan ook al beneden bij de auto.
Doordat we de dag ervoor geen koffie hadden gedronken was dat het eerste wat we gingen doen. We zijn lekker in een restaurantje gaan zitten, hebben wat gebruncht met een heerlijke cappucino (met echte schuim!). Ik kwam hier heerlijk bij. Na de brunch konden we twee dingen doen of we konden naar het strand in Coromandel gaan of we konden naar huis gaan. Doordat het nog erg vroeg was en de zon nog niet lekker scheen zijn we naar huis gereden. We zijn hier nog even heerlijk in de tuin gaan liggen. De zon bleef heerlijk branden wat ons weer deed besluiten om de auto in te stappen en naar het strand te rijden. Dit keer gingen we naar Longbay. Dit is een mooier strand dan waar we de vorige keer waren. Wel was de zee erg koud. We hebben heerlijk, welverdiend liggen bakken op het strand.
In de avond ben ik samen met Mark en Celeste nog een ijsje wezen eten op het strand (Longbay). Ik heb hier de zon nog onder zien gaan. Toch nog iets van de zon gezien deze dag.
Maandag 8 december begon onze stage week weer. We hebben ons heerlijk vermaakt met de Health and Safety bijwerken, hetzelfde verbeteren van de Operational. Voor we het wisten was de dag alweer voorbij. En zoals elke maandag gaan we dan even boodschappen doen. We hebben weer een record weten te halen, minste geld kwijt! Weer een pluim voor ons.
Na het eten was ik lekker Breakingbad aan het kijken toen ineens mijn computer uitschoot. Met zwetende handjes vreesde ik het einde van mijn laptop. Het minst handige moment om als laptop kapot te gaan. Gelukkig was die alleen maar oververhit en heeft hij mij niet in de steek gelaten. Alles is weer goed gekomen.
Liefs, Judith
Het is weer tijd voor de wekelijkse samenvatting van mijn leventje in Albany. We hebben weer erg leuke dingen meegemaakt tussen het stagiairen door natuurlijk. Dit keer op het programma pakjesavond, spookers en de pinnacles. Daar gaat die weer.
Op 2 december was het weer erg lekker weer in Nieuw Zeeland. Hierdoor hadden we besloten om na stage lekker in het Shakespeare park te gaan dineren. Er was een lekkere pastasalade gemaakt die we daar gingen oppeuzelen. Na eerst een stukje gelopen te hebben kwamen we langs een soort watervalletje. Dit was een schattig watervalletje in de jungle. Daarna zijn we verder gelopen en kwamen we uit op een open grasveld. We hebben hier het laken neergelegd en zijn hier onze pastasalade gaan opeten. Het was heerlijk om zo in de natuur te eten. Na het eten zijn we nog doorgelopen naar het uitkijkpunt. Vanaf dit punt kon je Rangitoto en Auckland zien. Het was echt een heerlijk avondje dat is afgesloten met een lekker ijsje.
Het avondje was gekomen, het avondje van sinterklaas. Het was 3 december eindelijk tijd om er achter komen wie wie had met zijn of haar lootje. Maar voordat de pret kon gaan beginnen in de avond moest ik eerst nog mijn cadeautje kopen, want ik had alleen nog maar zooi gekocht.. Gelukkig ging Maaike met me mee om me te ondersteunen en te helpen.
Bij thuiskomst was het zo lekker weer waardoor we allemaal onze bikini’s en jurkjes hadden aangetrokken. Na nog geen 3 minuten in de tuin te zitten kwam Maaike met het spontane idee om naar het strand te gaan. 5 minuten later zaten we in de auto richting Browns Bay. We hebben nog heerlijk even in de zee gezwommen en gezond. Wel moesten we weer op tijd terug om onze pakjes in te pakken.
Eenmaal thuis ging iedereen zich even afzonderen om alles in te pakken. Na het inpakken kwamen de vrienden lekker pizza eten. Na de pizza kon de avond echt beginnen. We waren met z’n allen in de woonkamer gaan zitten om de pakjes heen. De gedichten werden voorgelezen en de pakjes uitgepakt. Zelf had ik een speurtocht van mijn cadeautjes gemaakt. Na alles verstopt te hebben leiden het eerste gedicht al naar het eindpakje. Ja dat klopte natuurlijk niet. Door snel even alles na te lopen verliep de speurtocht toch nog goed. Na 3 weken kwam ik er dan ook eindelijk achter wie mij had, Maaike. Vandaar dat ze haar lootje niet met mij wilde delen. Ach, ze had er wel iets super leuks van gemaakt. Nadat Olivier nog even met zijn jellybeangolfstick stond te zwaaien is nu de televisie kapot. Oei, maar ach het was een hele gezellige Nieuw Zeelandse Sinterklaas avond!
Donderdag 4 december hadden we besloten om nog even naar Provedor te gaan. Ook omdat we geen zin hadden om met oma te praten nadat we de tv kapot hadden gemaakt. Mark kwam gezellig met ons mee naar Provedor. We hebben heerlijk een drankje gedronken, lekker gebabbeld. Het was weer een leuke donderdagavond.
Vrijdag 5 december hadden Maaike en ik een lekkere korte stage dag. We mochten al voor de lunchpauze naar huis. Kon ik eindelijk weer even normaal met Alex skypen zonder dat iemand halfdood lag te gaan van de vermoeidheid. Ik heb lekker in de middag Breakingbad zitten kijken.
In de avond stonden er weer leuke dingen op het programma. Samen met Daphne, Carmen en Mark (en natuurlijk wij met z’n vieren), gingen we een hapje eten bij Dutch Delight. Dit is een Nederlands restaurant met heuse kroketten. Ik had lekker patat uit een zak met curry, kroketje en om het af te maken, een fristi. We hebben heerlijk zitten smullen, maar het is toch allemaal net niet hetzelfde als in Nederland.
Na Dutch Delight waren we doorgereden naar de activiteit waar we het vanaf het begin al over hebben, Spookers. Spookers was vroeger een mentalhospital waar ze de mensen die er zaten nog gekker maakten dan dat ze al waren, door bijvoorbeeld shocktherapie. Tegenwoordig zijn het verschillende spookhuizen. Met bevende handjes stapten we uit de auto en zijn kaartjes gaan kopen. We hadden tickets voor 3 verschillende attracties. We gingen het eerste huis in. O wat was ik bang. Ik liep helemaal achteraan, wat ik vanaf het begin al helemaal geen goed idee vond. Het minder leuke aan Spookers is is dat de acteurs je dus mogen aanraken. Wanneer je denkt dat het ophoud gaat het gewoon door. Er werd heerlijk in mijn haar gefriemeld, mijn gezicht betast en zat vast in een gordijn. Gelukkig was Mark daar om mijn handje vast te houden. Maar toen het er echt om ging in the forest stond ik daar toch even mooi alleen voor iemand met een kettingzaag. Gelukkig kwam wel iedereen terug om me te ‘redden’. O Spookers zal ik ook nooit meer vergeten.
Zaterdag 6 december stond de Pinnacles hike op de planning. Dit is een tweedaagse hike in Coromandel. Dit was ook onze eerste tocht waar we onze backpacks mee naar toe namen. Bepakt en al begonnen we aan deze tocht. Na 5 minuten kwamen we bij de eerste uitdaging, de loopbrug. Een voor een mochten we er over heen. Terwijl we stonden te wachten rende er ineens een varken voor bij. Gewoon een wild varken. Dat beloofde een goede hike te worden. Voor de eerste dag waren we verder wel gewaarschuwd. Het was namelijk vooral omhoog lopen. Hij was condensatiegevoelig. We liepen door erg mooie natuurlijk en namen ook hier en daar een pauze. Na 2.5 uur kwamen we al aan bij de hut waar we zouden gaan overnachten. Als avondeten hadden we een salade meegenomen en die hebben we hier lekker opgegeten. Doordat het water geen drinkwater was moest je het eerst 3 minuten koken voordat je het kon drinken. Dus we hadden drie fluitketels op het vuur gezet. Voordat we het in de flesjes konden doen moest het eerst afkoelen. Met de fluitketels zaten we erg zielig aan een picknicktafel. We zaten er zo zielig bij dat jongetjes ons marshmallows kwamen voeren.
We hebben in de avond nog een stukje gewandeld en zijn toen in de 40persoonsslaapzaal gaan liggen. Ik had het geluk dat ik naast de snurker lag, wiehoe. Uiteindelijk heb ik wel geslapen.
Zondag 7 december ging de wekker om 4.48 uur, over illegale tijden gesproken. De wekker ging zo vroeg omdat we de zonsopgang als eerst van de wereld wilden zien. Het opstaan ging gemakkelijker dan verwacht. We waren eerder blij dat we er uitmochten, weg van de snurkers. Om 5.10 uur waren we klaar om de Pinnacles op te lopen. Na 20 minuten lopen kwamen er alleen maar meer en meer wolken. We konden niks zien. Dus waar we de hele tocht voor liepen hebben we niet gezien door de stomme wolken. Dit was erg frustrerend.
Om 6 uur zijn we maar naar beneden gaan lopen, omdat er niks meer ging veranderen qua zon. We namen een andere terug weg, de Billy Goat track. Dit was een niet zo zware tocht als de dag ervoor.
Het was veel dalen. De natuur was wel erg mooi. Het veranderde elke keer weer. Het was echt genieten. Na 4 uurtjes stonden we dan ook al beneden bij de auto.
Doordat we de dag ervoor geen koffie hadden gedronken was dat het eerste wat we gingen doen. We zijn lekker in een restaurantje gaan zitten, hebben wat gebruncht met een heerlijke cappucino (met echte schuim!). Ik kwam hier heerlijk bij. Na de brunch konden we twee dingen doen of we konden naar het strand in Coromandel gaan of we konden naar huis gaan. Doordat het nog erg vroeg was en de zon nog niet lekker scheen zijn we naar huis gereden. We zijn hier nog even heerlijk in de tuin gaan liggen. De zon bleef heerlijk branden wat ons weer deed besluiten om de auto in te stappen en naar het strand te rijden. Dit keer gingen we naar Longbay. Dit is een mooier strand dan waar we de vorige keer waren. Wel was de zee erg koud. We hebben heerlijk, welverdiend liggen bakken op het strand.
In de avond ben ik samen met Mark en Celeste nog een ijsje wezen eten op het strand (Longbay). Ik heb hier de zon nog onder zien gaan. Toch nog iets van de zon gezien deze dag.
Maandag 8 december begon onze stage week weer. We hebben ons heerlijk vermaakt met de Health and Safety bijwerken, hetzelfde verbeteren van de Operational. Voor we het wisten was de dag alweer voorbij. En zoals elke maandag gaan we dan even boodschappen doen. We hebben weer een record weten te halen, minste geld kwijt! Weer een pluim voor ons.
Na het eten was ik lekker Breakingbad aan het kijken toen ineens mijn computer uitschoot. Met zwetende handjes vreesde ik het einde van mijn laptop. Het minst handige moment om als laptop kapot te gaan. Gelukkig was die alleen maar oververhit en heeft hij mij niet in de steek gelaten. Alles is weer goed gekomen.
Liefs, Judith
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
