Week 13 - Hot and cold
Door: Judith
Blijf op de hoogte en volg Judith
02 December 2014 | Nieuw Zeeland, Auckland
Lieve allemaal,
Drie maanden zijn nu al voorbij, maar ook deze week wisten we weer leuke dingen te gaan doen. Dit weekend stond Coromandel op de planning. En wat we verder hebben gedaan moet je maar even lezen, have fun!
Dinsdag 25 november stond ik in de ochtend op mijn gemak mijn tandjes te poetsen toen Maaike voor de badkamer deur kwam te staan. JUUUUUDD, er liep net bijna een kakkerlak over mijn voet!! Ja hoor het was weer tijd voor de wekelijkse kakkerlak. Ik liep met Maaike, met mijn handdoekje nog om, richting haar kamer. De kakkerlak was even verdwenen, totdat ik een tasje oppakte. Hier zat de knakker onder. Na een lichte paniek zijn bepaalde spullen uit Maaike der kamer verplaatst naar die van mij. Maar gebrek in tijd moesten we wel opschieten en konden we de knakker nog niet gaan pakken. Heel de dag heeft Maaike op stage gezocht naar wat voor kakkerlak het zou kunnen zijn. De verschrikkelijkste feitjes over kakkerlakken werden mij verteld. Er zijn meer dan 4600 verschillende soorten kakkerlakken, ze kunnen vliegen en leggen gemiddeld zo’n 30 eitjes. Nou weten we dat ook weer. Na stage begon Maaike haar kamer leeg te halen, mijn kamer diende als opslag plaats. Hij werd maar niet gevonden. Eventjes vreesde ik dat hij misschien wel naar mijn kamer was overgelopen, maar was te lui om me druk te maken. Na een tijdje riep Maaike AAAAH IK HEB HEM GEVONDEN! Ik kwam binnen in een lege kamer. Wat bleek hij liep over haar bureau. Onze insectenheld Naomi was er helaas niet waardoor ik deze taak op mij nam. Maaike rende als een super assistent naar de keuken voor een glas. Met één klap sloeg ik het glas op de kakkerlak, we hadden hem! Snel heb ik een blaadje er over geschoven. Maaike rende voor mij naar de buitendeur, ik rende met de knakker achter haar aan. Ik heb hem zo met een bovenhandse worp naar buiten gegooid. Zie zo, hij is verbannen! De avond verder hebben we lekker rustig aan gedaan.
Woensdag 26 november was het weer tijd voor de wekelijkse woensdag-kookdag. Op het menu stond zelfgemaakte sushi met als toetje tiptop ijs. We hebben heerlijk zitten smullen van de sushi.
Donderdag 27 november voelde ik me al niet zo heel erg lekker. Dit kwam waarschijnlijk door de boottocht van zondag. Maar toch was ik niet ziek genoeg om de donderdagavond er voor op te geven. Zeker niet na het horen dat we vrijdag een dagje vrij zouden zijn. Het was namelijk bierpongdonderdag bij Carmen thuis. Ik heb mijn verborgen talenten op het gebied van gooien weer laten zien. Het was een erg gezellige avond.
Vrijdag 28 november hadden Maaike en ik een dagje vrij, omdat we onze plannen hadden ingeleverd bij Les. Hij zou deze nakijken en feedback geven. Hierdoor kon onze derde dag uitslapen in drie maanden eindelijk beginnen. Natuurlijk worden we standaard veel te vroeg wakker, maar dit keer konden we lekker blijven liggen. Het voelde als een welverdiend rust momentje. In de middag gingen we op ons gemak ontbijten. Maaike had de tafel uitgebreid gedekt. Ik voelde me wel ontzettend kut. Mijn oren zaten dicht, mijn neus was verstopt, mijn keel deed pijn en ook had ik last van mijn hoofd. Lekker dan op je vrijdag. Maar als zelfstandige dame heb ik een keer niet mijn mama een berichtje gestuurd. Wel moest ik nog een cadeautje kopen voor sinterklaas. Maaike en ik liepen lekker door de mall en ik had natuurlijk zo’n bui dat ik helemaal niks leuk vond. Nou dan maar even een drankje doen in de zon, want deze scheen immers. Met een appelcidertje zaten we heerlijk op het terras.
Maar bij thuis komst voelde ik me alleen maar ellendiger. We zouden eigenlijk naar Spookers gaan, maar hebben dit weer is uitgesteld naar volgende week vrijdag. Ik ben lekker vroeg naar bed gegaan.
Zaterdag 29 november gingen we een weekendje weg naar Coromandel. De plek waar je echt geweest moet zijn volgens alle Kiwi’s en mensen die er geweest zijn. Ik voelde me al beter dan de dag ervoor, een dagje rust doet soms echt wonderen. Om 8 uur zaten we dan ook weer met z’n vieren gezellig in de auto op weg naar Coromandel. Na een rit van 2.5 uur kwamen we er achter dan we aan de andere kant van het stukje land zaten dan we eigenlijk hadden moeten zijn. Dus we namen even een kopje koffie en ik nam de stuurpositie over. Natuurlijk hadden we weer de toeristische route uitgekozen, dus ik reed weer over de kleine steentjes weg. We zagen tijdens deze route eindelijk een bord met kiwis live here.
Na een uurtje gereden te hebben op de toeristische route kwamen we aan op de Hot water beach. Hier kan je op een bepaalde plaats een gat graven waar warmwater omhoog komt. Dit water kan rond de 60 graden worden. Op het moment dat wij op het strand aankwamen had het helaas geen zin meer om een gat te graven, omdat het vloed werd. Daarna zijn we doorgereden naar Cathedrale Cove. Dit is een bekende plaats wat je gezien moet hebben. Het was erg mooi, alleen het weer was hier erg wisselvallig. Van lekker warm zonnetje, naar regen. Uiteindelijk hebben we hier nog wel even op het strand kunnen liggen in de zon. We zijn na even op het strand geweest te zijn naar het hostel in Whitianga gereden.
In het hostel hebben we even heerlijk op de bedden gelegen en ons omgekleed om een hapje te gaan eten. Het dorp zelf was aardig uitgestorven. De meeste restaurants waren op zaterdagavond dicht. We zijn toen maar op internet naar leuke restaurantjes gaan zoeken waar we wat konden eten. We vonden een heel leuk restaurantje op internet en zijn er toen heen gaan lopen. Het restaurantje werd gerund door een soort Wolter Kroes Hobbit idee. Hij was echt super aardig. Ook was het erg lastig om een keus te maken van de menu kaart want alle gerechten waren lekker. Uiteindelijk heb ik gekozen voor een poontje met een crème brulee als toetje. We hebben allemaal heerlijk gegeten en het was een gezellige avond. Toen we terug waren in het hostel zijn we lekker op onze bedjes gaan liggen.
De volgende ochtend op zondag 30 november ging de wekker vroeg. We moesten namelijk rond 8 uur op de Hot water beach zijn om dit keer wel hotwater te hebben. Toen we op het strand aankwamen waren er al genoeg gaten gegraven waar helaas mensen in zaten. In de lege gaten was alleen koud water en daar kwamen we natuurlijk niet voor. Uiteindelijk hebben we een schep geleend en zijn we ons eigen gat gaan graven. Dit water was weer veel te heet en zijn toen maar in een lauw badje gaan zitten. Maar we kunnen wel zeggen dat we in een kuil bij de Hot water beach hebben gezeten. Daarna ben ik nog even de koude zee in gerend om al het zand weg te spoelen.
Na de Hot water beach zijn we naar het dorpje gereden, want hier in de buurt was een treintje die er mooi scheen te zijn. Maar eerst namen we een kopje koffie. Toen we bij de trein aankwamen moesten we nog 45 minuten wachten tot dat die kwam. De trein reed door allemaal mooie natuur en boven aan de top had je de Eyefulltower. Vanaf dit punt had je een schitterend zicht over Coromandel en de omliggende eilanden.
Na de trein zijn we doorgereden naar New Chums Beach. Dit strand staat in de top 10 mooiste stranden van de wereld. Dus dat moesten wij wel even gezien hebben. Je kon niet zomaar even naar dit strand toe rijden. Allereerst moest je natuurlijk je auto parkeren. Daarna moesten we gelijk met onze voetjes door de zee lopen, vervolgd door een weg van grote stenen waar we over heen moesten. Vanuit de stenen kwam je in een of andere jungle terecht en als je deze weg volgde kwam je uit eindelijk op het strand terecht. Toen we naar het strand toe liepen liepen er veel te veel mensen al terug. We maakten ons daarom best wel zorgen of we dalijk nog wel terug konden komen. Want de grote stenen konden onder water komen te staan. Wel hebben we even gezeten op New Chums Beach. Het was inderdaad een erg mooi en rustig strand. Na niet al te lang zijn we weer terug gaan lopen en hebben we de reis naar huis ingezet.
Bij thuiskomst gingen Julia en ik lekker een pizzaatje halen. En zo sloten we een erg leuk weekend weer goed af.
Op maandag 1 december over viel mij het gevoel dat ik hier nog maar twee maanden ben. Dat betekend dat ik nog maar 19 dagen had in Auckland en daarna niet meer terug kom. Het was een naar gevoel, want alles hier is zo ontzettend leuk. De tijd gaat echt veel te snel voorbij. Maar om positief te blijven hebben we wel super veel kunnen zien van het Noordereiland en gaan we nog een toffe twee maanden te gemoed.
Maandag is niet alleen de dag geweest waarop ik een reality shock kreeg ook hebben we natuurlijk de wekelijkse boodschapjes gedaan. In de avond zouden we eerst naar Dutch Delight gaan, dit is een Nederlands restaurant in Auckland met kroketten en fristi, maar dit restaurant was natuurlijk dicht. Ik ben toen maar naar de mall gegaan om mijn cadeautje te gaan kopen voor de sinterklaasviering, want daar doen wij in Nieuw Zeeland ook gewoon aan. De dag heb ik fijn afgesloten met een aflevering van Breaking Bad, want ik heb eindelijk de tijd gevonden om deze serie te gaan kijken.
Liefs, Judith
Drie maanden zijn nu al voorbij, maar ook deze week wisten we weer leuke dingen te gaan doen. Dit weekend stond Coromandel op de planning. En wat we verder hebben gedaan moet je maar even lezen, have fun!
Dinsdag 25 november stond ik in de ochtend op mijn gemak mijn tandjes te poetsen toen Maaike voor de badkamer deur kwam te staan. JUUUUUDD, er liep net bijna een kakkerlak over mijn voet!! Ja hoor het was weer tijd voor de wekelijkse kakkerlak. Ik liep met Maaike, met mijn handdoekje nog om, richting haar kamer. De kakkerlak was even verdwenen, totdat ik een tasje oppakte. Hier zat de knakker onder. Na een lichte paniek zijn bepaalde spullen uit Maaike der kamer verplaatst naar die van mij. Maar gebrek in tijd moesten we wel opschieten en konden we de knakker nog niet gaan pakken. Heel de dag heeft Maaike op stage gezocht naar wat voor kakkerlak het zou kunnen zijn. De verschrikkelijkste feitjes over kakkerlakken werden mij verteld. Er zijn meer dan 4600 verschillende soorten kakkerlakken, ze kunnen vliegen en leggen gemiddeld zo’n 30 eitjes. Nou weten we dat ook weer. Na stage begon Maaike haar kamer leeg te halen, mijn kamer diende als opslag plaats. Hij werd maar niet gevonden. Eventjes vreesde ik dat hij misschien wel naar mijn kamer was overgelopen, maar was te lui om me druk te maken. Na een tijdje riep Maaike AAAAH IK HEB HEM GEVONDEN! Ik kwam binnen in een lege kamer. Wat bleek hij liep over haar bureau. Onze insectenheld Naomi was er helaas niet waardoor ik deze taak op mij nam. Maaike rende als een super assistent naar de keuken voor een glas. Met één klap sloeg ik het glas op de kakkerlak, we hadden hem! Snel heb ik een blaadje er over geschoven. Maaike rende voor mij naar de buitendeur, ik rende met de knakker achter haar aan. Ik heb hem zo met een bovenhandse worp naar buiten gegooid. Zie zo, hij is verbannen! De avond verder hebben we lekker rustig aan gedaan.
Woensdag 26 november was het weer tijd voor de wekelijkse woensdag-kookdag. Op het menu stond zelfgemaakte sushi met als toetje tiptop ijs. We hebben heerlijk zitten smullen van de sushi.
Donderdag 27 november voelde ik me al niet zo heel erg lekker. Dit kwam waarschijnlijk door de boottocht van zondag. Maar toch was ik niet ziek genoeg om de donderdagavond er voor op te geven. Zeker niet na het horen dat we vrijdag een dagje vrij zouden zijn. Het was namelijk bierpongdonderdag bij Carmen thuis. Ik heb mijn verborgen talenten op het gebied van gooien weer laten zien. Het was een erg gezellige avond.
Vrijdag 28 november hadden Maaike en ik een dagje vrij, omdat we onze plannen hadden ingeleverd bij Les. Hij zou deze nakijken en feedback geven. Hierdoor kon onze derde dag uitslapen in drie maanden eindelijk beginnen. Natuurlijk worden we standaard veel te vroeg wakker, maar dit keer konden we lekker blijven liggen. Het voelde als een welverdiend rust momentje. In de middag gingen we op ons gemak ontbijten. Maaike had de tafel uitgebreid gedekt. Ik voelde me wel ontzettend kut. Mijn oren zaten dicht, mijn neus was verstopt, mijn keel deed pijn en ook had ik last van mijn hoofd. Lekker dan op je vrijdag. Maar als zelfstandige dame heb ik een keer niet mijn mama een berichtje gestuurd. Wel moest ik nog een cadeautje kopen voor sinterklaas. Maaike en ik liepen lekker door de mall en ik had natuurlijk zo’n bui dat ik helemaal niks leuk vond. Nou dan maar even een drankje doen in de zon, want deze scheen immers. Met een appelcidertje zaten we heerlijk op het terras.
Maar bij thuis komst voelde ik me alleen maar ellendiger. We zouden eigenlijk naar Spookers gaan, maar hebben dit weer is uitgesteld naar volgende week vrijdag. Ik ben lekker vroeg naar bed gegaan.
Zaterdag 29 november gingen we een weekendje weg naar Coromandel. De plek waar je echt geweest moet zijn volgens alle Kiwi’s en mensen die er geweest zijn. Ik voelde me al beter dan de dag ervoor, een dagje rust doet soms echt wonderen. Om 8 uur zaten we dan ook weer met z’n vieren gezellig in de auto op weg naar Coromandel. Na een rit van 2.5 uur kwamen we er achter dan we aan de andere kant van het stukje land zaten dan we eigenlijk hadden moeten zijn. Dus we namen even een kopje koffie en ik nam de stuurpositie over. Natuurlijk hadden we weer de toeristische route uitgekozen, dus ik reed weer over de kleine steentjes weg. We zagen tijdens deze route eindelijk een bord met kiwis live here.
Na een uurtje gereden te hebben op de toeristische route kwamen we aan op de Hot water beach. Hier kan je op een bepaalde plaats een gat graven waar warmwater omhoog komt. Dit water kan rond de 60 graden worden. Op het moment dat wij op het strand aankwamen had het helaas geen zin meer om een gat te graven, omdat het vloed werd. Daarna zijn we doorgereden naar Cathedrale Cove. Dit is een bekende plaats wat je gezien moet hebben. Het was erg mooi, alleen het weer was hier erg wisselvallig. Van lekker warm zonnetje, naar regen. Uiteindelijk hebben we hier nog wel even op het strand kunnen liggen in de zon. We zijn na even op het strand geweest te zijn naar het hostel in Whitianga gereden.
In het hostel hebben we even heerlijk op de bedden gelegen en ons omgekleed om een hapje te gaan eten. Het dorp zelf was aardig uitgestorven. De meeste restaurants waren op zaterdagavond dicht. We zijn toen maar op internet naar leuke restaurantjes gaan zoeken waar we wat konden eten. We vonden een heel leuk restaurantje op internet en zijn er toen heen gaan lopen. Het restaurantje werd gerund door een soort Wolter Kroes Hobbit idee. Hij was echt super aardig. Ook was het erg lastig om een keus te maken van de menu kaart want alle gerechten waren lekker. Uiteindelijk heb ik gekozen voor een poontje met een crème brulee als toetje. We hebben allemaal heerlijk gegeten en het was een gezellige avond. Toen we terug waren in het hostel zijn we lekker op onze bedjes gaan liggen.
De volgende ochtend op zondag 30 november ging de wekker vroeg. We moesten namelijk rond 8 uur op de Hot water beach zijn om dit keer wel hotwater te hebben. Toen we op het strand aankwamen waren er al genoeg gaten gegraven waar helaas mensen in zaten. In de lege gaten was alleen koud water en daar kwamen we natuurlijk niet voor. Uiteindelijk hebben we een schep geleend en zijn we ons eigen gat gaan graven. Dit water was weer veel te heet en zijn toen maar in een lauw badje gaan zitten. Maar we kunnen wel zeggen dat we in een kuil bij de Hot water beach hebben gezeten. Daarna ben ik nog even de koude zee in gerend om al het zand weg te spoelen.
Na de Hot water beach zijn we naar het dorpje gereden, want hier in de buurt was een treintje die er mooi scheen te zijn. Maar eerst namen we een kopje koffie. Toen we bij de trein aankwamen moesten we nog 45 minuten wachten tot dat die kwam. De trein reed door allemaal mooie natuur en boven aan de top had je de Eyefulltower. Vanaf dit punt had je een schitterend zicht over Coromandel en de omliggende eilanden.
Na de trein zijn we doorgereden naar New Chums Beach. Dit strand staat in de top 10 mooiste stranden van de wereld. Dus dat moesten wij wel even gezien hebben. Je kon niet zomaar even naar dit strand toe rijden. Allereerst moest je natuurlijk je auto parkeren. Daarna moesten we gelijk met onze voetjes door de zee lopen, vervolgd door een weg van grote stenen waar we over heen moesten. Vanuit de stenen kwam je in een of andere jungle terecht en als je deze weg volgde kwam je uit eindelijk op het strand terecht. Toen we naar het strand toe liepen liepen er veel te veel mensen al terug. We maakten ons daarom best wel zorgen of we dalijk nog wel terug konden komen. Want de grote stenen konden onder water komen te staan. Wel hebben we even gezeten op New Chums Beach. Het was inderdaad een erg mooi en rustig strand. Na niet al te lang zijn we weer terug gaan lopen en hebben we de reis naar huis ingezet.
Bij thuiskomst gingen Julia en ik lekker een pizzaatje halen. En zo sloten we een erg leuk weekend weer goed af.
Op maandag 1 december over viel mij het gevoel dat ik hier nog maar twee maanden ben. Dat betekend dat ik nog maar 19 dagen had in Auckland en daarna niet meer terug kom. Het was een naar gevoel, want alles hier is zo ontzettend leuk. De tijd gaat echt veel te snel voorbij. Maar om positief te blijven hebben we wel super veel kunnen zien van het Noordereiland en gaan we nog een toffe twee maanden te gemoed.
Maandag is niet alleen de dag geweest waarop ik een reality shock kreeg ook hebben we natuurlijk de wekelijkse boodschapjes gedaan. In de avond zouden we eerst naar Dutch Delight gaan, dit is een Nederlands restaurant in Auckland met kroketten en fristi, maar dit restaurant was natuurlijk dicht. Ik ben toen maar naar de mall gegaan om mijn cadeautje te gaan kopen voor de sinterklaasviering, want daar doen wij in Nieuw Zeeland ook gewoon aan. De dag heb ik fijn afgesloten met een aflevering van Breaking Bad, want ik heb eindelijk de tijd gevonden om deze serie te gaan kijken.
Liefs, Judith
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
