Week 22 - Goodbye New Zealand!
Door: Judith
Blijf op de hoogte en volg Judith
31 Januari 2015 | Zuid-Korea, Seoel
Lieve allemaal,
Hier zit ik dan, na vijf maanden, op Seoul mijn aller laatste blog te schrijven. Wat heb ik een top tijd gehad in Nieuw Zeeland. Maar voordat ik mijn tijd hier wil gaan beschrijven nemen we nog even snel de laatste dagen door.
Woensdag 28 januari hadden we als afsluiter van deze geweldige reis dolfijnen zwemmen geboekt. Wel hadden wij deze op een riskant tijdstip geboekt, namelijk om half 1 in de middag. In het hostel kregen we een dag van te voren te horen dat verschillende trips op dit tijdstip gecanceld waren. Dus we verlieten om 10 uur het hostel en reden direct naar de Dolphine Encounter in Kaikoura. Ze konden ons helaas nog niet vertellen of het door ging. Dus in die tijd hebben we lekker koffie gedronken tot half 1.
Om half 1 kregen we gelukkig erg goed nieuws, het dolfijnen zwemmen ging door! Na het betalen kregen we een wetsuit en snorkelset toegewezen. Na het passen van de wetsuits kregen we een introductie filmpje wat wel en wat niet mocht met het zwemmen. En daarna was het tijd om met een busje naar de boot te gaan. Toen we bij de boot aankwamen zagen we al dat het een klein bootje was. Zo'n zeeziekmaakboot.
Toen we op de boot zaten zagen we al snel de eerste dolfijnen. Na een poosje waren er een hele boel nieuwsgierige dolfijnen. De boot ging stil liggen, de zwemmers werden naar de rand begeleid en toen ging het signaal af. Direct sprongen we allemaal het water in. Overal zwommen dolfijnen om ons heen. Sommige gingen rondjes om je heen draaien of kwamen heel dichtbij. In totaal zijn we drie keer het water in gegaan. Het was echt ontzettend gaaf!
Toen we ons weer gingen omkleden zagen we de walvisboot stilliggen en er was een enorm beest te zien. De eerste gedachten was natuurlijk een walvis. Maar het was nog beter! Het was namelijk een orka!!! Als een speer renden we met z'n allen naar de punt van de boot, maar de orka was niet meer te bekennen. Orka's kunnen 20 minuten onderwater blijven, dus het was een kwestie van tijd. Ondertussen vaarden we nog door tussen de vele dolfijnen. Ook zagen we een blue shark en een zeehond. Veel mensen werden ook zeeziek en ook ik voelde me niet meer helemaal 100%. Maar toen plotseling maakte de boot weer veel vaart, er was namelijk een teken van de orka's! Als een speer vaarden we er achter aan. Vooraan de boot stonden alle gillende meiden die bij elke golf nog harder gingen gillen, zoals het hoort natuurlijk. En toen ineens kwamen twee schitterende orka's te voorschijn. Wat waren ze mooi samen! We hebben hier heel erg mee geboft. We hebben de orka's nog een tijdje gevolgd en zijn toen weer terug gegaan naar het vasteland. Ook dit gaf weer een goed gevoel. We hebben nog even zitten bij komen van de zee, maar voelde ons niet zo lekker. Maar we moesten toch echt naar Christchurch toe waar we een hostel hadden geboekt.
Toen we in Christchurch aankwamen hebben we eerst onze spulletjes in het hostel gelegd, toen naar de Pak 'n Save en hebben daarna pannenkoeken gebakken. In de avond waren we allemaal erg moe van deze geweldige dag.
Donderdag 29 januari zijn we een beetje rond gaan kijken in Christchurch. Het eerste plaatsje wat we gingen bezoeken heette Lyttelton. Hier had de aardbeving plaatsgevonden. Op een paar kapotte gebouwen na was hier niet veel te zien. Dus hebben we even een kopje koffie gedronken.
Daarna zijn we doorgereden naar Akaroa. Dit ligt aan de rechterkant van Christchurch. De omgeving was hier erg mooi. Gewoon zoals Nieuw Zeeland is. Blauw water en bergen. Na hier even in de zon te hebben genoten zijn we weer terug gereden naar het centrum van Christchurch. Even terugrijden is gewon 1.5 uur heen en terug. In het centrum waren allemaal kapotte gebouwen. Er is wel te zien dat ze de stad proberen op te bouwen, maar het schiet niet erg op. Het is op dit moment gewoon nog een zooitje in Christchurch.
In de avond werden we weer herenigd met Olivier en Kelly en zijn gezellig wat gaan eten. Het was een gezellige avond.
In de avond moesten we onze backpacks vliegklaar gaan maken, want vrijdag zouden we alweer terugvliegen naar Auckland :( Dit was onze laatste nacht in een hostel en op het Zuidereiland.
Vrijdag 30 januari vlogen we met z'n allen terug naar Auckland. Maar eerst moesten we onze auto gaan inleveren. Sunny bedankt voor de tijd die je ons gegeven heb op het Zuidereiland. Of ze deze auto nog kunnen gaan verhuren is nog maar de vraag.
Vanaf het inleveren punt van de auto werden we met een shuttle busje naar het vliegveld in Christchurch gebracht. En toen was het enkel wachten tot we konden gaan vliegen. De vlucht was maar 1 uur en 20 minuten, zo voorbij dus. Dus voordat we het wisten stonden we alweer in Auckland.
In Auckland werden we opgehaald door de vrouw van Les, onze baas van stage. Echt super aardig. Eerst gingen we nog even langs het vertrouwde Albany om te kijken of mijn pakketje er nog was. Toen we hier aankwamen was oma helaas niet thuis.. Dus waren we doorgereden naar de bank om onze accounts op te zeggen. Dit was zo gedaan. Daarna zijn we doorgereden naar de plek waar het Adventure park komt te staan. En hier zagen we Les. Vol trots liet hij ons de punten zien die verbetert waren. Het zag er in ieder geval veel beter uit dan dat het eerst was. Les moest nog even werken, maar we konden bij hem thuis wachten.
Toen we hier aankwamen had oma een berichtje gestuurd dat ze thuis was. Maaike had ook nog een envelop toegestuurd gekregen dus samen met onze grote vriend de BMW hebben we weer een ritje Albany gedaan. Oma was blij om ons te zien en gaf ons de dozen. Ik had allemaal handige spulletjes gehad die ik erg goed kon gebruiken op het Zuidereiland, helaas te laat. Maar vond het wel super lief. Maaike had allemaal super lieve kaarten van vrienden en familie gehad, echt heel lief.
Na het bezoekje aan Albany waren we weer terug gereden naar Les zijn huis. Les was in middels ook bij zijn huis aangekomen dus we konden gaan lunchen. Maar eerst gingen we met al onze koffers ons inchecken bij het hotel en daarna lekker lunchen bij Missionbay. Een plek die we ook nog moesten bezoeken dus dat kwam goed uit. We kregen van Les Fish and Chips en hebben dit op het strand opgegeten. We zijn Les heel erg dankbaar voor alles wat hij voor ons gedaan heeft. De stage, de auto's, de opdracht, de activiteiten, alles. Vele mensen kunnen een voorbeeld aan deze man nemen. Ben dankbaar dat ik hem hier heb mogen leren kennen.
Na het afscheid van Les gingen we nog even Auckland in. Wat een drukte was het hier zeg! Dat waren we niet meer gewend na het Zuidereiland. We hadden nog even een appelcidertje in Provedor gedronken en zijn daarna uiteten gegaan in een net geopend restaurant. Het etentje hebben we van Maaike's ouders gekregen, heel erg bedankt! We hebben lekker zitten smikkelen hier. En toen was het tijd om afscheid te nemen van Kelly en zijn we naar het hotel gegaan.
Ik moest mijn koffer nog inpakken en tot mijn schrik voelde hij zwaarder aan dan gedacht. Dat zou nog even spannend gaan worden bij de check-in. Ook hebben we nog even lekker gedoucht en zijn in bed gaan liggen. Met kriebels in mijn buik ben ik toch in slaap gevallen.
Zaterdag 31 janauri, de laatste momenten in het geweldige Nieuw Zeeland. Toen de wekker ging zijn we nog even snel gaan douchen, laatste spulletjes in de koffer gedaan en zijn we snel naar beneden gegaan om de shuttle bus te halen. Toen de shuttle bus kwam, te laat, bleek dat je van te voren een kaartje moest kopen bij een apparaat. Niemand van het hotel had dit ons verteld en de buschauffeur was chagrijnig dus hij reed weg. Daar stonden we dan met al onze spulletjes voor het hotel. We hebben het hotel een taxi laten bellen en zijn met de taxi naar het vliegveld gegaan.
Olivier heeft dezelfde vlucht als ons dus die ontmoette we weer op het vliegveld. We zijn gelijk in de rij bij de Check-in gaan staan. Nou mijn koffer was tegen alle verwachtingen in een kilo te zwaar. Geen idee hoe het kan, maar hij is te zwaar. Gelukkig hadden Maaike en Naomi ondergewicht dus was het geen probleem. Na de check-in gingen we lekker ontbijten.
Toen we door de douane gingen was ik mijn vliegticket kwijt geraakt. Fijn, zo vlak voordat je een vliegtuig in moet. Waarschijnlijk is hij weggegooid toen ik hem ergens had laten liggen. Snel ben ik doorgelopen naar de Gate waar alles gelukkig geregeld werd. O wat werd ik hier nerveus van zeg.
En nu na 11 uur zit ik op Seoul dit verhaal te schrijven, nog een andere 18 uur te gaan voordat ik thuis ben.
Nieuw Zeeland, Nieuw Zeeland, wat heb ik van je genoten. Een geweldig land waar je geweldige activeiten kan doen. Maar zonder mijn lieve vriendinnetjes was ik hier niet geweest. En ik kan ze natuurlijk niet in 1 zin bedanken, want ieder van hun is uniek.
Ik wil graag beginnen bij mijn Compagnon, popje, vriendin, buuf. Dit kan maar 1 iemand zijn, Maaike. Ik wil je heel graag bedanken voor de stage natuurlijk, je gezelschap, je zussenadvies en het tandenpoetsen. Onze avontuurtjes met Dennis en Craig, de tandarts en Frans Jozef zou ik niet snel meer vergeten.
Daarna wil ik onze Naomi bedanken. Naom bedankt voor wie je bent! Lekker alles zeggen wat je denkt zorgt voor leuke momenten. Ook jouw sportgedrag zal ik niet snel vergeten. Dalijk ga ik het nog missen dat iemand op de grond buikspieroefeningen aan het doen is terwijl ik lekker lui op de bank tv aan het kijken ben.
En als laatste maar natuurlijk niet de minste, Julia. Juul, bedankt voor de dinsdagfilmavondjes, raglanvalmomentjes en de gemeenschappelijke liefde voor pizza. Jut en Jul staan niet voor lul! Die hit gaan we zeker een keertje uitbrengen, maar voor nu bedankt!
Samen met deze 3 geweldige meiden heb ik zoveel van Nieuw Zeeland kunnen zien. Waaronder het Raften in Rotorua, Surfen in Raglan, Swingen bij Taupo, Tongariro Crossing, Sandboarden bij Cape Reinga, Bay of Island, Zitzakken chilling in Wellington, Skydiven in Queenstown, Chocoladefabriek in Dunedin en Dolfijnen zwemmen in Kaikoura!
Kortom een hele hoop leuke dingen waarop ik kan terug kijken. Zometeen gaat de laatste vlucht beginnen en dan sta ik om 4.45uur op zondag 1 februari weer op Nederlandse bodem.
Liefs, Judith
Hier zit ik dan, na vijf maanden, op Seoul mijn aller laatste blog te schrijven. Wat heb ik een top tijd gehad in Nieuw Zeeland. Maar voordat ik mijn tijd hier wil gaan beschrijven nemen we nog even snel de laatste dagen door.
Woensdag 28 januari hadden we als afsluiter van deze geweldige reis dolfijnen zwemmen geboekt. Wel hadden wij deze op een riskant tijdstip geboekt, namelijk om half 1 in de middag. In het hostel kregen we een dag van te voren te horen dat verschillende trips op dit tijdstip gecanceld waren. Dus we verlieten om 10 uur het hostel en reden direct naar de Dolphine Encounter in Kaikoura. Ze konden ons helaas nog niet vertellen of het door ging. Dus in die tijd hebben we lekker koffie gedronken tot half 1.
Om half 1 kregen we gelukkig erg goed nieuws, het dolfijnen zwemmen ging door! Na het betalen kregen we een wetsuit en snorkelset toegewezen. Na het passen van de wetsuits kregen we een introductie filmpje wat wel en wat niet mocht met het zwemmen. En daarna was het tijd om met een busje naar de boot te gaan. Toen we bij de boot aankwamen zagen we al dat het een klein bootje was. Zo'n zeeziekmaakboot.
Toen we op de boot zaten zagen we al snel de eerste dolfijnen. Na een poosje waren er een hele boel nieuwsgierige dolfijnen. De boot ging stil liggen, de zwemmers werden naar de rand begeleid en toen ging het signaal af. Direct sprongen we allemaal het water in. Overal zwommen dolfijnen om ons heen. Sommige gingen rondjes om je heen draaien of kwamen heel dichtbij. In totaal zijn we drie keer het water in gegaan. Het was echt ontzettend gaaf!
Toen we ons weer gingen omkleden zagen we de walvisboot stilliggen en er was een enorm beest te zien. De eerste gedachten was natuurlijk een walvis. Maar het was nog beter! Het was namelijk een orka!!! Als een speer renden we met z'n allen naar de punt van de boot, maar de orka was niet meer te bekennen. Orka's kunnen 20 minuten onderwater blijven, dus het was een kwestie van tijd. Ondertussen vaarden we nog door tussen de vele dolfijnen. Ook zagen we een blue shark en een zeehond. Veel mensen werden ook zeeziek en ook ik voelde me niet meer helemaal 100%. Maar toen plotseling maakte de boot weer veel vaart, er was namelijk een teken van de orka's! Als een speer vaarden we er achter aan. Vooraan de boot stonden alle gillende meiden die bij elke golf nog harder gingen gillen, zoals het hoort natuurlijk. En toen ineens kwamen twee schitterende orka's te voorschijn. Wat waren ze mooi samen! We hebben hier heel erg mee geboft. We hebben de orka's nog een tijdje gevolgd en zijn toen weer terug gegaan naar het vasteland. Ook dit gaf weer een goed gevoel. We hebben nog even zitten bij komen van de zee, maar voelde ons niet zo lekker. Maar we moesten toch echt naar Christchurch toe waar we een hostel hadden geboekt.
Toen we in Christchurch aankwamen hebben we eerst onze spulletjes in het hostel gelegd, toen naar de Pak 'n Save en hebben daarna pannenkoeken gebakken. In de avond waren we allemaal erg moe van deze geweldige dag.
Donderdag 29 januari zijn we een beetje rond gaan kijken in Christchurch. Het eerste plaatsje wat we gingen bezoeken heette Lyttelton. Hier had de aardbeving plaatsgevonden. Op een paar kapotte gebouwen na was hier niet veel te zien. Dus hebben we even een kopje koffie gedronken.
Daarna zijn we doorgereden naar Akaroa. Dit ligt aan de rechterkant van Christchurch. De omgeving was hier erg mooi. Gewoon zoals Nieuw Zeeland is. Blauw water en bergen. Na hier even in de zon te hebben genoten zijn we weer terug gereden naar het centrum van Christchurch. Even terugrijden is gewon 1.5 uur heen en terug. In het centrum waren allemaal kapotte gebouwen. Er is wel te zien dat ze de stad proberen op te bouwen, maar het schiet niet erg op. Het is op dit moment gewoon nog een zooitje in Christchurch.
In de avond werden we weer herenigd met Olivier en Kelly en zijn gezellig wat gaan eten. Het was een gezellige avond.
In de avond moesten we onze backpacks vliegklaar gaan maken, want vrijdag zouden we alweer terugvliegen naar Auckland :( Dit was onze laatste nacht in een hostel en op het Zuidereiland.
Vrijdag 30 januari vlogen we met z'n allen terug naar Auckland. Maar eerst moesten we onze auto gaan inleveren. Sunny bedankt voor de tijd die je ons gegeven heb op het Zuidereiland. Of ze deze auto nog kunnen gaan verhuren is nog maar de vraag.
Vanaf het inleveren punt van de auto werden we met een shuttle busje naar het vliegveld in Christchurch gebracht. En toen was het enkel wachten tot we konden gaan vliegen. De vlucht was maar 1 uur en 20 minuten, zo voorbij dus. Dus voordat we het wisten stonden we alweer in Auckland.
In Auckland werden we opgehaald door de vrouw van Les, onze baas van stage. Echt super aardig. Eerst gingen we nog even langs het vertrouwde Albany om te kijken of mijn pakketje er nog was. Toen we hier aankwamen was oma helaas niet thuis.. Dus waren we doorgereden naar de bank om onze accounts op te zeggen. Dit was zo gedaan. Daarna zijn we doorgereden naar de plek waar het Adventure park komt te staan. En hier zagen we Les. Vol trots liet hij ons de punten zien die verbetert waren. Het zag er in ieder geval veel beter uit dan dat het eerst was. Les moest nog even werken, maar we konden bij hem thuis wachten.
Toen we hier aankwamen had oma een berichtje gestuurd dat ze thuis was. Maaike had ook nog een envelop toegestuurd gekregen dus samen met onze grote vriend de BMW hebben we weer een ritje Albany gedaan. Oma was blij om ons te zien en gaf ons de dozen. Ik had allemaal handige spulletjes gehad die ik erg goed kon gebruiken op het Zuidereiland, helaas te laat. Maar vond het wel super lief. Maaike had allemaal super lieve kaarten van vrienden en familie gehad, echt heel lief.
Na het bezoekje aan Albany waren we weer terug gereden naar Les zijn huis. Les was in middels ook bij zijn huis aangekomen dus we konden gaan lunchen. Maar eerst gingen we met al onze koffers ons inchecken bij het hotel en daarna lekker lunchen bij Missionbay. Een plek die we ook nog moesten bezoeken dus dat kwam goed uit. We kregen van Les Fish and Chips en hebben dit op het strand opgegeten. We zijn Les heel erg dankbaar voor alles wat hij voor ons gedaan heeft. De stage, de auto's, de opdracht, de activiteiten, alles. Vele mensen kunnen een voorbeeld aan deze man nemen. Ben dankbaar dat ik hem hier heb mogen leren kennen.
Na het afscheid van Les gingen we nog even Auckland in. Wat een drukte was het hier zeg! Dat waren we niet meer gewend na het Zuidereiland. We hadden nog even een appelcidertje in Provedor gedronken en zijn daarna uiteten gegaan in een net geopend restaurant. Het etentje hebben we van Maaike's ouders gekregen, heel erg bedankt! We hebben lekker zitten smikkelen hier. En toen was het tijd om afscheid te nemen van Kelly en zijn we naar het hotel gegaan.
Ik moest mijn koffer nog inpakken en tot mijn schrik voelde hij zwaarder aan dan gedacht. Dat zou nog even spannend gaan worden bij de check-in. Ook hebben we nog even lekker gedoucht en zijn in bed gaan liggen. Met kriebels in mijn buik ben ik toch in slaap gevallen.
Zaterdag 31 janauri, de laatste momenten in het geweldige Nieuw Zeeland. Toen de wekker ging zijn we nog even snel gaan douchen, laatste spulletjes in de koffer gedaan en zijn we snel naar beneden gegaan om de shuttle bus te halen. Toen de shuttle bus kwam, te laat, bleek dat je van te voren een kaartje moest kopen bij een apparaat. Niemand van het hotel had dit ons verteld en de buschauffeur was chagrijnig dus hij reed weg. Daar stonden we dan met al onze spulletjes voor het hotel. We hebben het hotel een taxi laten bellen en zijn met de taxi naar het vliegveld gegaan.
Olivier heeft dezelfde vlucht als ons dus die ontmoette we weer op het vliegveld. We zijn gelijk in de rij bij de Check-in gaan staan. Nou mijn koffer was tegen alle verwachtingen in een kilo te zwaar. Geen idee hoe het kan, maar hij is te zwaar. Gelukkig hadden Maaike en Naomi ondergewicht dus was het geen probleem. Na de check-in gingen we lekker ontbijten.
Toen we door de douane gingen was ik mijn vliegticket kwijt geraakt. Fijn, zo vlak voordat je een vliegtuig in moet. Waarschijnlijk is hij weggegooid toen ik hem ergens had laten liggen. Snel ben ik doorgelopen naar de Gate waar alles gelukkig geregeld werd. O wat werd ik hier nerveus van zeg.
En nu na 11 uur zit ik op Seoul dit verhaal te schrijven, nog een andere 18 uur te gaan voordat ik thuis ben.
Nieuw Zeeland, Nieuw Zeeland, wat heb ik van je genoten. Een geweldig land waar je geweldige activeiten kan doen. Maar zonder mijn lieve vriendinnetjes was ik hier niet geweest. En ik kan ze natuurlijk niet in 1 zin bedanken, want ieder van hun is uniek.
Ik wil graag beginnen bij mijn Compagnon, popje, vriendin, buuf. Dit kan maar 1 iemand zijn, Maaike. Ik wil je heel graag bedanken voor de stage natuurlijk, je gezelschap, je zussenadvies en het tandenpoetsen. Onze avontuurtjes met Dennis en Craig, de tandarts en Frans Jozef zou ik niet snel meer vergeten.
Daarna wil ik onze Naomi bedanken. Naom bedankt voor wie je bent! Lekker alles zeggen wat je denkt zorgt voor leuke momenten. Ook jouw sportgedrag zal ik niet snel vergeten. Dalijk ga ik het nog missen dat iemand op de grond buikspieroefeningen aan het doen is terwijl ik lekker lui op de bank tv aan het kijken ben.
En als laatste maar natuurlijk niet de minste, Julia. Juul, bedankt voor de dinsdagfilmavondjes, raglanvalmomentjes en de gemeenschappelijke liefde voor pizza. Jut en Jul staan niet voor lul! Die hit gaan we zeker een keertje uitbrengen, maar voor nu bedankt!
Samen met deze 3 geweldige meiden heb ik zoveel van Nieuw Zeeland kunnen zien. Waaronder het Raften in Rotorua, Surfen in Raglan, Swingen bij Taupo, Tongariro Crossing, Sandboarden bij Cape Reinga, Bay of Island, Zitzakken chilling in Wellington, Skydiven in Queenstown, Chocoladefabriek in Dunedin en Dolfijnen zwemmen in Kaikoura!
Kortom een hele hoop leuke dingen waarop ik kan terug kijken. Zometeen gaat de laatste vlucht beginnen en dan sta ik om 4.45uur op zondag 1 februari weer op Nederlandse bodem.
Liefs, Judith
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
